Lezersrecensie
leuke start van een tweeluik
In deze maand, januari 2018, is Kim al 10 jaar schrijfster en heeft ze meerdere boeken geschreven, waaronder de lillith trilogie (gebonden in duister, verbroken in schemer en geboren in licht), daarnaast hydrhaga (stand-alone) en inmiddels is ook haar boek: vertellingen van de ondergang – bloed, verschenen. Naast al deze boeken zijn er inmiddels ook al boeken vertaald in Engels voor verkoop in het buitenland. Kim ten Tusser heeft dus echt bekendheid gemaakt als fantasyauteur van Nederlandse bodem.
Kim is geboren in 1979 in Twente en daar woont ze nog steeds in een huis uit 1902. Naast schrijven houdt Kim van geschiedenis, reizen en avontuur. Zowel fietsend als wandelend.
Jager is het eerste deel van een tweeluik (jager en prooi), uitgebracht in april 2014.
Als je alleen al de cover bekijkt heb je al heel veel zin om dit boek te gaan lezen, de man op de cover is namelijk een en al mysterie, waardoor je jezelf afvraagt,…jager??. Waar jaagt hij dan op?
Met het tweeluik Jager en Prooi keert Kim ten Tusscher terug naar de wereld van Lilltith, maar dan decennia voor de machtige drakenwisselaar wordt geboren.
Sinds de terugkeer van de Godin Margal naar de wereld, proberen haar Jagers de vrede te herstellen. Wisselaars worden gedood en halfbloedjes gezuiverd in een oorlog die geen inwoner van Naftalia ongemoeid laat.
Meaghun is Margals oudste zoon en haar meest gevreesde Jager. Maar kan hij het gevaar dat Ilahidir nadert tegenhouden? Of is hij het zelf die de idealen waar hij voor vecht omver zal werpen?
Wat vond ik van het boek?
Vanaf de eerste bladzijde zit je midden in het verhaal, er is geen opbouw, hierdoor zijn de eerste 100 pagina s wat onduidelijk, wat verwarrend (ik moet wel zeggen dat ik de lillith trilogie nog niet heb gelezen, weet niet of dat uitmaakt). Al leest het vanaf het begin wel lekker weg.
Na een pagina of 100 wordt het verhaal gaande weg duidelijker en begrijp je wat er nu precies speelt in het verhaal, en ook waar het verhaal naar toe gaat. Jammer genoeg is het hierdoor ook al duidelijk hoe het boek zal eindigen en waar boek twee over zal gaan. Er is geen spannende twist of plot.
Op zich vind ik dit niet erg, want het verhaal is vermakelijk, de personages kloppen en zijn heel goed uitgewerkt. Ik hoop wel dat er in boek 2 Prooi, de spanning wat meer aanwezig zal zijn.
Al met al een heerlijk boek om de lezen, met een heel mooi verhaal, zoals ik het nog niet eerder heb gelezen.
Ik geef 3.5*
1
Reageer op deze recensie