Een schitterend tweede deel

Een hart zo vurig is het vervolg op Een vloek zo eenzaam. De vloek over prins Rhen en kasteel Ijzerroos is verbroken. Het volk van Sinteldaal lijkt eindelijk gelukkig te zijn. Maar dan komt de koningin van Sylvoorde langs met wel heel onaangenaam nieuws. Prins Rhen blijkt niet de rechtmatige troonopvolger te zijn. Er loopt namelijk ergens een halfbroer rond van Rhen met magische krachten. Prins Rhen gebiedt onmiddellijk aan zijn mensen om jacht te maken op deze toversmid en hem te doden. Tot overmaat van ramp is zijn persoonlijke lijfwacht Grey ook nergens te bekennen.

Dit tweede deel wordt voornamelijk verteld uit het perspectief van Grey. Hij kent de identiteit van de halfbroer van Rhen en probeert zichzelf te beschermen door weg te vluchten. Daarbij kruist zijn pad met Lia Mara, de dochter van de koningin van Sylvoorde. Ze ontdekken dat ze gemeenschappelijke interesses hebben voor de toekomst van Sinteldaal en Sylvoorde dus besluiten ze hun krachten te bundelen. Waar ik in het eerste verhaal de connectie mistte met prins Rhen, heb ik deze veel meer gehad met Grey. Zijn achtergrond en zijn persoonlijkheid spreken met veel meer aan. Ook de relatie van Grey met Lia Mara vond ik veel interessanter en spannender dan deze van Rhen en Harper. We maken ook kennis met een nieuw personage, Tycho. Tycho maakte me met momenten aan het lachen en ik vond hem ook een heel oprecht karakter.

Niet alleen de personages, maar ook het verhaal sprak me iets meer aan dan het eerste deel. Ik vond dat er meer spanning en avontuur aanwezig was. Er zat meer vaart in het verhaal en het einde was dan ook heel onverwacht.

Een hart zo vurig heeft me meer kunnen bekoren dan het eerste deel. Waar het eerste deel een goed sprookje is, vond ik dit deel echt super. De personages zijn goed uitgewerkt en de spanning is meer aanwezig. Het derde deel is nog niet vertaald naar het Nederlands, maar ik kijk er al reikhalzend naar uit. Ik hoop dan ook dat dit even goed wordt als het tweede deel.