Christy Lefteri: De Bijenhouden van Aleppo

Een prachtig geschreven verhaal over liefde en machteloosheid in tijden van wanhoop. Het boek creëert meer inzicht en waardering voor vluchtelingen. Hoe moeilijk het is om alles te hebben moeten achterlaten. De beslissing die zo lang mogelijk werd uitgesteld tot het niet anders meer ging. Het verleggen van de grenzen daarin. Jezelf verliezen op alle mogelijk manieren. En ondanks alle pijn en alle het verdriet toch de ander willen beschermen. Vluchten, terecht komen in onmenselijke omstandigheden. De kracht om steeds weer jezelf te herpakken. Vertrouwen leggen in de handen van mensen waarin je dat nooit zou doen in andere omstandigheden. En alles wat erbij komt kijken om simpelweg te overleven.

‘Het was niet die bom,’ fluistert ze, ‘waardoor in blind werd. Ik zag Sami sterven. Toen werd alles zwart.’

Het zou verplichte leeskost moeten worden samen met de kaart van zout en sterren voor iedereen die te kort door de bocht over vluchtelingen spreekt.