Mooi maar niet compleet

De Tatoeëerder van Auschwitz vertelt het verhaal van de Joodse Lale. Lale woont in Slowakije en de oorlog is nog ver weg. Toch wordt hij in 1942 gedeporteerd naar Auschwitz. Vastbesloten om deze hel te overleven, besluit hij alles te doen wat mogelijk is. Zo wordt hij benoemd tot 'Tatowierer'; de man die nieuwkomers met inkt voorziet van hun nummer. Op een dag tatoeëert hij nummer 34902, waarachter de naam Gita blijkt te schuilen.

Heather Morris heeft Lale drie jaar lang geïnterviewd, voordat er sprake was van een boek. Hij wilde hun verhaal kwijt nadat Gita overleed. Het is een mooie roman geworden die in grote lijnen het liefdesverhaal van twee gewone menen weergeeft, die elkaar vonden in een buitengewone tijd en in buitengewone omstandigheden. Liefde was een belangrijke drijfveer om te overleven en juist hierom is dit iets wat groots in de herinneringen van Lale schijnt te zitten. Zonde, want doordat het soms de overhand krijgt en de gruwel naar de achtergrond laat verdwijnen, heeft het allemaal niet zoveel impact als dat het had kunnen maken. En de gruwelen die voorbij komen, zijn toch wel het huiveren waard en verdienen het eigenlijk om meer uitgelicht te worden en meer aandacht te krijgen. 3,5*