Lezersrecensie
Twijfel...
"[...] Woorden doen er wel toe. Ze zijn niet zinloos. Als ze zinloos waren, konden ze geen revoluties doen beginnen, zouden ze geschiedenis niet veranderen en niet de dingen zijn waar je elke avond aan denkt voordat je gaat slapen. Als het alleen maar woorden waren, zouden we niet naar songs luisteren, zouden we als kinderen niet smeken om te worden voorgelezen. Als het alleen maar woorden waren, zouden ze geen betekenis hebben, zouden er niet al sinds voordat de mens kon schrijven verhalen zijn. We zouden zelfs nooit hebben leren schrijven. Als het alleen maar woorden waren, dan zouden mensen er niet verliefd door worden, zich er slecht om voelen, er pijn door lijden, ophouden er pijn door te lijden en er heel vaak geen seks door hebben..."
Ergens in een Australisch stadje heeft Henry's vader een (niet zo goedlopende) tweedehands boekenwinkel: Howling Books. In deze winkel staat De Brievenbibliotheek; een kast met boeken waarin mensen notities kunnen maken of brieven achter kunnen laten. Rachel en Henry zijn sinds hun kinderjaren beste vrienden en Rachel is stiekem tot over haar oren verliefd op Henry. Als ze gaat verhuizen, laat ze een brief voor hem achter waarin ze hem de liefde verklaart, maar die hij nooit beantwoord. En dan komt ze na 3 jaar terug naar het stadje...
Wat een fantastisch idee voor een boek! Met alleen het lezen van de flaptekst kriebelde er een zwijmelgevoel in mijn buik naar boven als nooit tevoren! In eerste instantie was ik was teleurgesteld toen ik het boek op de mat kreeg, de kwaliteit was namelijk minder dan ik gewend ben van Nederlandstalige boeken. Het papier is vrij dun, evenals de cover. Maar zodra ik het boek open sloeg, was deze teleurstelling als sneeuw voor de zon verdwenen. Wat een superleuke hoofstuk-aanduidingen zijn er gebruikt in dit boek! Een plaatje van een boekenstapel met daarin een onderstreept of omcirkeld zinnetje, wat uiteraard de titel van het hoofstuk is. Zo origineel en leuk gedaan! Het lettertype dat aanduidt vanuit wie z'n POV je leest, hoort ook helemaal bij de stijl van het boek.
Maar ai ai, wat wat vind ik een inhoudelijke beoordeling voor dit boek lastig. De eerste helft van het boek was namelijk ronduit saai en oppervlakkig. Deed aan als een typisch YA geschreven boek. Ik denk dat de meeste meiden hier over het algemeen gelukkig van worden en dit fijn vinden om te lezen, maar ik dus niet. Gelukkig werd er naarmate het boek vorderde ook meer diepgang bereikt. De conversaties worden beter, de schrijfstijl lijkt wat volwassener te worden en meer kwaliteit de krijgen, vooral in de brieven. Er komt meer gevoeligheid en met vlagen is het zelfs ontroerend. Het einde is heel erg mooi en zelfs een tikkeltje onvoorspelbaar.
De hoofdstukken wisselen zich af tussen Henry en Rachel. Allemaal duidelijk aangegeven en leidt niet tot verwarring. Klein puntje was wel dat door deze manier van schrijven er een aantal keer herhaling te lezen was. Nu snap ik dat aan de ene kant goed: 2 personen, dus 2 verschillende uitlegmogelijkheden. Maar als er tot een paar keer toe precíés dezelfde zinnetjes staan, vervalt voor mij het gevoel van uitleg en wordt het gewoon overbodig.
Liefde speelt een hoofdrol in dit boek. Niet alleen als in vurige liefde, maar ook vriendschappelijke liefde. Tegelijkertijd lezen we omgang met rouw en verdriet, gescheiden ouders en anders zijn dan anderen. Maar ook staat natuurlijk de boekhandel centraal en gaat er ook een gedeelte over financiële moeilijkheden. Al met al genoeg inspiratie voor een leuk boek..
Als ik alleen de laatste helft van het boek zou moeten beoordelen, zou het boek zeker 4 sterren van me hebben gekregen. Maar helaas is dat niet genoeg en hoort de eerste helft er ook bij, die ik 2 sterren zou geven. Dus ik kom op een gemiddelde uit van 3* voor Donkerblauwe Woorden.
Kleine kanttekening: George is een meisje, dus "Sjors". Maar omdat ik vaak Engelstalige boeken lees en George daar gewoon "Djordsj" is en mannelijk, raakte ik soms even in de war. Verder geen plus- of minpunten hierdoor, maar vond het wel even de moeite waard op het te vertellen haha.
Ergens in een Australisch stadje heeft Henry's vader een (niet zo goedlopende) tweedehands boekenwinkel: Howling Books. In deze winkel staat De Brievenbibliotheek; een kast met boeken waarin mensen notities kunnen maken of brieven achter kunnen laten. Rachel en Henry zijn sinds hun kinderjaren beste vrienden en Rachel is stiekem tot over haar oren verliefd op Henry. Als ze gaat verhuizen, laat ze een brief voor hem achter waarin ze hem de liefde verklaart, maar die hij nooit beantwoord. En dan komt ze na 3 jaar terug naar het stadje...
Wat een fantastisch idee voor een boek! Met alleen het lezen van de flaptekst kriebelde er een zwijmelgevoel in mijn buik naar boven als nooit tevoren! In eerste instantie was ik was teleurgesteld toen ik het boek op de mat kreeg, de kwaliteit was namelijk minder dan ik gewend ben van Nederlandstalige boeken. Het papier is vrij dun, evenals de cover. Maar zodra ik het boek open sloeg, was deze teleurstelling als sneeuw voor de zon verdwenen. Wat een superleuke hoofstuk-aanduidingen zijn er gebruikt in dit boek! Een plaatje van een boekenstapel met daarin een onderstreept of omcirkeld zinnetje, wat uiteraard de titel van het hoofstuk is. Zo origineel en leuk gedaan! Het lettertype dat aanduidt vanuit wie z'n POV je leest, hoort ook helemaal bij de stijl van het boek.
Maar ai ai, wat wat vind ik een inhoudelijke beoordeling voor dit boek lastig. De eerste helft van het boek was namelijk ronduit saai en oppervlakkig. Deed aan als een typisch YA geschreven boek. Ik denk dat de meeste meiden hier over het algemeen gelukkig van worden en dit fijn vinden om te lezen, maar ik dus niet. Gelukkig werd er naarmate het boek vorderde ook meer diepgang bereikt. De conversaties worden beter, de schrijfstijl lijkt wat volwassener te worden en meer kwaliteit de krijgen, vooral in de brieven. Er komt meer gevoeligheid en met vlagen is het zelfs ontroerend. Het einde is heel erg mooi en zelfs een tikkeltje onvoorspelbaar.
De hoofdstukken wisselen zich af tussen Henry en Rachel. Allemaal duidelijk aangegeven en leidt niet tot verwarring. Klein puntje was wel dat door deze manier van schrijven er een aantal keer herhaling te lezen was. Nu snap ik dat aan de ene kant goed: 2 personen, dus 2 verschillende uitlegmogelijkheden. Maar als er tot een paar keer toe precíés dezelfde zinnetjes staan, vervalt voor mij het gevoel van uitleg en wordt het gewoon overbodig.
Liefde speelt een hoofdrol in dit boek. Niet alleen als in vurige liefde, maar ook vriendschappelijke liefde. Tegelijkertijd lezen we omgang met rouw en verdriet, gescheiden ouders en anders zijn dan anderen. Maar ook staat natuurlijk de boekhandel centraal en gaat er ook een gedeelte over financiële moeilijkheden. Al met al genoeg inspiratie voor een leuk boek..
Als ik alleen de laatste helft van het boek zou moeten beoordelen, zou het boek zeker 4 sterren van me hebben gekregen. Maar helaas is dat niet genoeg en hoort de eerste helft er ook bij, die ik 2 sterren zou geven. Dus ik kom op een gemiddelde uit van 3* voor Donkerblauwe Woorden.
Kleine kanttekening: George is een meisje, dus "Sjors". Maar omdat ik vaak Engelstalige boeken lees en George daar gewoon "Djordsj" is en mannelijk, raakte ik soms even in de war. Verder geen plus- of minpunten hierdoor, maar vond het wel even de moeite waard op het te vertellen haha.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Yvie
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
