Lezersrecensie
Een indrukwekkend debuut
Kan het onbesproken laten van verlies een erfelijke eigenschap worden?
Dit is wat Jeanette, de jongste vrouw uit het geslacht vrouwen, die de kern vormen van dit boek, zich afvraagt. Ze gaat zelf op zoek naar haar roots. Het patroon van haar moeder Carmen zet ze in haar eigen persoonlijk leven door. Ze begreep altijd wel dat een ander verhaal haar leven had bepaald, maar op welke manier wist ze niet.
Door lang te zwijgen over persoonlijke geschiedenissen ontstaat er teleurstelling en verwijdering, die uiteindelijk wordt omgezet in veerkracht van alle vrouwen in het boek.
De personages ontwikkelen zich tijdens de verhalen en dit maakt je nieuwsgierig om door te lezen.
Maria Isabel, die in 1866 leert om letters tot woorden te rijgen. Ze wilde haar eigen leven beschrijven en laten voortbestaan. Stukje bij beetje worden de geheimen verteld.
Een mooie rode draad wordt gevormd door het boek Les Miserables met daarin de tekst “Wij zijn kracht”, opgetekend door Maria Isabel in 1866 en aangevuld door Jeanette met “Wij zijn meer dan we denken dat we zijn”.
De politieke ontwikkeling van Cuba vormt de achtergrond van de gebeurtenissen. Juist deze combinatie van de persoonlijke en politieke ontwikkelingen geeft het boek iets extra’s mee.
De schrijfstijl van het boek neemt je automatisch mee in de verhalen en leest daarom erg aangenaam. De zinnen zijn niet te lang, waardoor de tekst snel binnenkomt en je door wilt blijven lezen.
Met veel genoegen heb ik het boek gelezen.
Dit is wat Jeanette, de jongste vrouw uit het geslacht vrouwen, die de kern vormen van dit boek, zich afvraagt. Ze gaat zelf op zoek naar haar roots. Het patroon van haar moeder Carmen zet ze in haar eigen persoonlijk leven door. Ze begreep altijd wel dat een ander verhaal haar leven had bepaald, maar op welke manier wist ze niet.
Door lang te zwijgen over persoonlijke geschiedenissen ontstaat er teleurstelling en verwijdering, die uiteindelijk wordt omgezet in veerkracht van alle vrouwen in het boek.
De personages ontwikkelen zich tijdens de verhalen en dit maakt je nieuwsgierig om door te lezen.
Maria Isabel, die in 1866 leert om letters tot woorden te rijgen. Ze wilde haar eigen leven beschrijven en laten voortbestaan. Stukje bij beetje worden de geheimen verteld.
Een mooie rode draad wordt gevormd door het boek Les Miserables met daarin de tekst “Wij zijn kracht”, opgetekend door Maria Isabel in 1866 en aangevuld door Jeanette met “Wij zijn meer dan we denken dat we zijn”.
De politieke ontwikkeling van Cuba vormt de achtergrond van de gebeurtenissen. Juist deze combinatie van de persoonlijke en politieke ontwikkelingen geeft het boek iets extra’s mee.
De schrijfstijl van het boek neemt je automatisch mee in de verhalen en leest daarom erg aangenaam. De zinnen zijn niet te lang, waardoor de tekst snel binnenkomt en je door wilt blijven lezen.
Met veel genoegen heb ik het boek gelezen.
1
Reageer op deze recensie