Dreiging en Duisternis

Vanaf de eerste zin pik je als lezer direct weer in, daar waar ‘Schim en Schaduw’ eindigde. Nog beter zelfs, vanaf die eerste pagina bevind je je meteen weer in Ravka. Het is nog niet zo lang geleden sinds ik het eerste deel uit deze magische serie las en toch voelt het een beetje aan als opnieuw thuis komen.

Ik voelde me dan ook al snel weer op mijn plek in Bardugo’s fantasiewereld en dat gevoel bleef tot de laatste pagina voortduren. Het is echter ook een boek waarbij ik het absoluut wil vermijden om een spoiler in mijn recensie te verwerken. Ik wil immers niet dat ik iemand leesplezier bederf door al te veel te verklappen, maar wil wel graag duidelijk maken hoe veel ik van dit boek genoten heb.

Dankzij de prachtige covers is het al een plezier om simpelweg naar de Grisha-boeken te kijken, het wordt er echter alleen maar nog beter op zodra je die omslag opent en wegduikt in het verhaal. Magische wezens, krachtige voorwerpen, beïnvloedbare elementen, … Ondertussen zijn er al veel boekverfilmingen uitgekomen én ook al wisten niet al die films me te overtuigen, deze reeks lijkt om een verfilming te vragen. De pracht en praal van de Grisha, de adembenemende locaties, het scheepsleven, de magische wezens, het allegaartje van personages, de manifestaties van Alina’s toenemende krachten. Nu ja, een verfilming is eigenlijk overbodig, dankzij Leigh Bardugo’s omschrijvingen zie ik het eigenlijk allemaal zo voor me.

In ‘Dreiging en Duisternis’ valt nog meer op dat Alina’s uitzonderlijke macht haar uniek maakt. Jammer genoeg zorgt het er ook voor dat ze zich eenzaam voelt ook al wordt ze omringd door vele mensen. Het is sowieso al moeilijk om de juiste keuzes te maken, maar het wordt er zeker niet makkelijker op wanneer het niet duidelijk is wat de juiste optie is én je eigenlijk bij niemand terecht kan om je twijfels te uiten.

Het gaat er door de dreigende omstandigheden allemaal wat ernstiger aan toe in dit boek, maar de introductie van nieuwe personages zorgt er meteen ook voor dat er toch nog steeds humor aanwezig is. Iets minder humor welteverstaan, maar verder lijkt alles wel in stijgende lijn toe te nemen. Het boek bevat een iets rustiger lopend onderdeel, maar toch lijkt ‘Dreiging en Duisternis’ in zijn geheel nog meer spanning én actie te bevatten. En dat woordje ‘meer’ gebruik ik niet slechts één keer. ‘Dreiging en Duisternis’ is zeker geen saai tussenstuk in aanloop van de ontknoping. In tegendeel Leigh Bardugo biedt haar lezen actie én spanning, maar ook nieuwe personages, meer ontwikkelingen, meer inzicht, … en een Ravka waar niets onmogelijk lijkt.

Eigenlijk vind ik dit tweede deel zelfs nog beter dan zijn voorganger en dat wil al wat zeggen vermits ik al ontzettend onder de indruk was van het startschot waarmee Leigh Bardugo haar Grisha-serie opende. Ik ben dan ook erg nieuwsgierig naar wat Alina & Co nog te wachten staat.