Lezersrecensie
Moeder van glas is een indrukwekkend waargebeurd geschreven verhaal
Roos Schlikker heeft met Moeder van glas een kijkje gegeven in haar leven. Haar moeder blijkt een bipolaire stoornis te hebben, maar dat wordt pas op latere leeftijd gediagnostiseerd. Welke invloed heeft dit gehad op haar opvoeding? Hoe was dit voor haar moeder en ook haar vader?
Een bijzondere persoonlijke toevoeging aan dit boek zijn de persoonlijke briefjes c.q. teksten van haar moeder. Niet altijd goed leesbaar, maar het raakt wel. Je leest de wanhoop en strijd die haar moeder dagelijks streed.
Gedurende het verhaal worden heden en verleden prachtig in elkaar verweven. Zo lezen we dat de oma van Roos ook psychische problemen had. Het geloof speelde in de jeugd van de moeder van Roos een belangrijke rol. Het geeft een indringend kijkje in het leven en het reilen en zeilen van Roos, haar moeder en haar jeugd.
Na een val van de trap overlijdt haar moeder in 2017. Haar vader wordt zelfs aangehouden in verband met betrokkenheid bij de val. Roos besluit het verhaal aan het papier toe te vertrouwen. Ze mist haar moeder. Het verhaal kent verschillende emoties, die de lezer niet anders dan kunnen raken. De eenzaamheid, verdriet, vreugde, angst en gemis zijn zo mooi verwerkt in dit boek.
De schrijfwijze is bijzonder. Het raakte mij, maar voelde zo af en toe ook wat afstandelijk aan. Roos Schlikker is columniste bij Het Parool en bij Kek Mama. Daarnaast schrijft ze scenario’s voor tv en theater. Schrijven zit in haar bloed. Ook schreef ze in 2017 haar debuutroman Huisje, boompje, beest.
Moeder van glas is een aanrader voor GGZ-medewerkers. Roos weet goed de emoties en de strijd van een bipolaire stoornis aan het papier toe te vertrouwen. De continue strijd van de gedachtestroom is een rode draad in het verhaal.
Ik wilde het boek graag lezen om de pakkende cover en het onderwerp. Het is een verhaal dat mij heeft geraakt. Het is zo persoonlijk geschreven en vanuit verschillende kijkrichtingen. Moeder van glas zal ik niet snel vergeten. Ik geef het boek 4 sterren.
Gelezen voor het blog Indeboekenkast
Een bijzondere persoonlijke toevoeging aan dit boek zijn de persoonlijke briefjes c.q. teksten van haar moeder. Niet altijd goed leesbaar, maar het raakt wel. Je leest de wanhoop en strijd die haar moeder dagelijks streed.
Gedurende het verhaal worden heden en verleden prachtig in elkaar verweven. Zo lezen we dat de oma van Roos ook psychische problemen had. Het geloof speelde in de jeugd van de moeder van Roos een belangrijke rol. Het geeft een indringend kijkje in het leven en het reilen en zeilen van Roos, haar moeder en haar jeugd.
Na een val van de trap overlijdt haar moeder in 2017. Haar vader wordt zelfs aangehouden in verband met betrokkenheid bij de val. Roos besluit het verhaal aan het papier toe te vertrouwen. Ze mist haar moeder. Het verhaal kent verschillende emoties, die de lezer niet anders dan kunnen raken. De eenzaamheid, verdriet, vreugde, angst en gemis zijn zo mooi verwerkt in dit boek.
De schrijfwijze is bijzonder. Het raakte mij, maar voelde zo af en toe ook wat afstandelijk aan. Roos Schlikker is columniste bij Het Parool en bij Kek Mama. Daarnaast schrijft ze scenario’s voor tv en theater. Schrijven zit in haar bloed. Ook schreef ze in 2017 haar debuutroman Huisje, boompje, beest.
Moeder van glas is een aanrader voor GGZ-medewerkers. Roos weet goed de emoties en de strijd van een bipolaire stoornis aan het papier toe te vertrouwen. De continue strijd van de gedachtestroom is een rode draad in het verhaal.
Ik wilde het boek graag lezen om de pakkende cover en het onderwerp. Het is een verhaal dat mij heeft geraakt. Het is zo persoonlijk geschreven en vanuit verschillende kijkrichtingen. Moeder van glas zal ik niet snel vergeten. Ik geef het boek 4 sterren.
Gelezen voor het blog Indeboekenkast
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van A van Steeg
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
