Of iedereen gaat dood

Of iedereen gaat dood is de eerste roman van Siel Verhanneman, nadat ze eerst twee gedichtenbundels heeft uitgegeven met de titels: Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd en Zo scherp je kon er ook niet geweest zijn.
We maken kennis met Lander, een late twintiger, die sinds de dood van zijn vader veel in gedachten verzonken is. Hij gaat hiervoor in therapie bij Saskia. Naast zijn therapie is hij te vinden in het café Bertrand. Tijdens de therapie gaan de gesprekken voornamelijk over Landers vader, maar ook of juist ook over Saskia’s vader. Deze verbintenis brengt Lander en Saskia bij elkaar, maar is dit wel goed voor hun onderlinge relatie?
Afwisselend lezen we de gedachtespinsels van Saskia en Lander. Op de achterflap is te lezen dat het een fragiele roman betreft. Dit is voelbaar bij elk woord dat ik las en de speling van de woorden en zinnen waar Siel Verhanneman wel raad mee weet.
Of iedereen gaat dood gaat over veel emoties. Het gaat om relaties, eenzaamheid, verlangen, pijn, angst en gezien worden. Want hoe is het om een ouder te moeten verliezen? Lander en Saskia gaan hier op hun eigen manier mee om, zowel persoonlijk als naar de buitenwereld toe.
Dit boek voelde in het begin afstandelijk aan en ik miste de connectie met de personages. De schrijfstijl daarentegen raakte mij gelijk en zorgde ervoor dat ik doorlas. Een boek waarbij ik niet goed wist wat ik ervan vinden moest. Naargelang het verhaal vorderde, raakte ik meer in het boek en was ik benieuwd wat Siel mij nou echt wilde vertellen.
Siel Verhanneman heeft dit boek na de dood van haar vader en zus geschreven. Dit voel je ook tijdens het lezen. Ze weet wat ze de lezer wil vertellen en doet dit op een bijzondere manier. Ze weet de emotie goed te verwerken gedurende 160 bladzijden, maar het echte gevoel mist.
Of iedereen gaat dood is een boek dat mij geraakt heeft en toch weer niet. Er mist een bepaalde diepgang die het boek naar een hoger level had kunnen tillen. Een boek met verschillende emoties zowel in het verhaal als bij als lezer, maar er mist iets.
De gedichtenbundels die ze eerder heeft uitgebracht ken ik (nog) niet. Dat ze met woorden kan spelen, is zeker een feit. Stiekem ben ik benieuwd, als ik tijd heb, om eens een gedichtenbundel van haar te lezen en te ervaren.
Siel Verhanneman is een auteur die mij nieuwsgierig heeft gemaakt naar haar werken. Of iedereen gaat dood heeft iets bij mij getriggerd wat ik nog niet goed kan plaatsen. Ik sla het boek dan ook dicht met twijfel en verwarring. Het is zeker een goed boek, maar toch… Ik mis iets wat ik niet echt kan benoemen.

Gelezen voor Indeboekenkast