Welke geheimen spelen zich af?

Oogvocht een titel die alle kanten op kan gaan qua verhaallijn. Ilona van Hilst heeft er voor gekozen om de Egyptische mythologie en rituelen van een mannensociëteit een rol te laten te spelen in dit spannende boek.

We leren kennismaken met de burgemeester François die samen met zijn vrouw Rita en haar twee kinderen Bram en Isis en hun gezamenlijke dochter Noëlle in Sommières wonen. François die deelneemt aan de sociëteit, laat Bram ook toetreden wanneer hij deze oud genoeg acht. Bram echter vindt het helemaal niks en veranderd totaal in zijn gedrag. Rita vertrouwt het niet en gaat op onderzoek uit, wat ze met de dood bekopen moet. Isis en Bram vertrekken terug naar Nederland, waar ze ooit woonde voordat hun ouders gingen scheiden en Rita naar Frankrijk vertrok.

Dan verspringt het boek in de tijdlijn en maken we kennis met de inmiddels volwassen Isis. Samen met Walter, met wie ze een relatie heeft, runt ze een goedlopend bedrijf IsWa Artwork. Dan staat Walter na 19 jaar opeens op haar stoep met een onthutsend bericht. Hun moeder is vermoord, ze heeft geen zelfmoord gepleegd zoals François altijd beweerd heeft. Maar waarom komt Walter daar nu opeens mee? Waar was hij al die tijd?

Isis besluit Walter het voordeel van de twijfel te geven, ondanks dat ze zo haar twijfels heeft. Ondertussen gaan de zaken erg goed en vertrekt Isis voor een belangrijke en grote opdracht naar Egypte. Al snel gebeuren daar vreemde zaken en komt Isis achter de waarheid. Hoe heeft het ooit zo kunnen lopen?

Ilona van Hilst heeft met oogvocht een boek geschreven die de lezer continu op scherp houdt. De korte hoofdstukken en prettige schrijfstijl zorgen ervoor dat je wilt blijven lezen. Het verhaal kent een stukje geschiedenis, die een belangrijke rol spelen voor het heden. Pas aan het eind kom je achter het waarom. De lezer blijft lange tijd in het ongewisse.

Toch vond ik het verhaal niet heel overtuigend. Het is met momenten wat langdradig en kent geen enorm hoge spanningsboog, wat ik wel had verwacht. Het eind vond ik tegenvallen omdat het voelde als een snelle afronding. Een echte climax heb ik gemist omdat het opeens wel heel snel ging. Dit had wat nauwkeuriger gekund. Het idee achter het verhaal is totaal anders dan je vaak tegenkomt. Hierin heeft Ilona zich weten te onderscheiden.

Oogvocht is een boek met potentie en vrij uniek in zijn soort. Ik hoop dat haar volgende werken meer spanning hebben, want dat Ilona van Hilst kan schrijven is zeker een feit!