Karin Fossum is terug!

Wat een heerlijk boek heeft Karin Fossum weten te schrijven! Het boek begint gelijk sterk waardoor de lezer geprikkeld wordt om verder te lezen. Veenbrand heeft twee verhaallijnen wat ten eerste lekker wegleest en ten tweede je nieuwsgierig houdt over het waarom.

Bonnie heeft geen makkelijk leven met haar 6-jarige zoon Simon maar haar werk en haar beste vriendin houden haar op de been. Bonnie doet er alles aan om haar zoon Simon een zo makkelijk mogelijk leven te geven. Als ze op een dag een oude caravan zien kan Bonnie ook geen nee zeggen om er een nachtje te gaan slapen. Nadat ze de boer heeft gevraagd of ze de caravan een nachtje mogen lenen halen ze de slaapspullen thuis op. Niet wetende dat zij meer thuis zullen komen.
Inspecteur Konrad Sejer en Jacob Skarre zijn collega worden op de zaak gezet maar tasten in het duister waarom juist zij vermoord zijn. Ze bemerken al snel dat zij niet alle informatie ontvangen van Bonnie haar moeder. Wat maakt dat zij niet alles wil vertellen?
Eddie, een bijzondere jongeman van 21 en zijn moeder wonen samen met hun hond. Eddie werkt niet en wil graag meer weten over zijn overleden vader. Na een speurtocht gaat hij het graf bezoeken van zijn vader. Als niet veel later blijkt dat zijn moeder ongeneselijk ziek is en op sterven ligt beseft Eddie dat hij er alleen voor komt te staan. Op het sterfbed van zijn moeder hoort hij nog meer over zijn eigen verleden. Hou gaat Eddie hiermee om nu hij er alleen voor Staat?

Ondanks dat ik al vrij vlot door had wie de moorden had gepleegd bleef ik nieuwsgierig naar de reden van de moord. Karen heeft het Veenbrand goed weten op te bouwen.