Topdossier

Carl Mørck heeft het privé ook nu weer niet makkelijk. Zo wordt hij weer geconfronteerd met de zaak van de spijkermoorden waar hij gewond raakte, zijn collega Anker de dood vond en zijn collega Hardy zo gewond werd dat hij volledig aan bed gekluisterd is. Met zijn team heeft hij een uiterst lastige klus te klaren. Rita Nielsen is ooit verdwenen. Een ultrarechtse politieke partij wordt succesvol. We duiken tegelijk in de geschiedenis van Nete Hermansen. Rita Nielsen blijkt niet de enige die verdwenen is en Rose en Assad vinden meer verdachte verdwijningen. Zoek maar eens een verband tussen allerlei verdwijningen die decennia geleden plaatsvonden, als er al een verband is. Kruisen de wegen van alle betrokkenen zich ergens in het verleden?
De lezer ontdekt het spel van wraak, terwijl het team van Mørck, die zich ook nog eens zielig voelt vanwege een zware verkoudheid, in het ongewisse blijft.
Als er eindelijk verbanden worden gevonden doemt een vreselijk scenario van, in het geheim, op een schandalige manier omgaan met mensen, op minderwaardige manier zogenaamd hulp bieden terwijl het gaat om het tonen van een übermensch gevoel en het onderwerpen van vrouwen aan een regime die ze als tweederangs burgers ziet en ook zo behandeld als zij afwijken van de conservatieve norm. Doorgetrokken naar het heden mondt dit uit in een beweging dat vergelijkingen met nazipraktijken oproept en een politiek doel. Het verhaal krijgt hiermee een geëngageerde wending, meer dan we van Adler-Olsen gewend zijn. De dood zit ook Mørck en Assad op de hielen. De vraag doemt dan ook op of zij het gaan overleven in de uiteindelijke ontknoping.
Jussi Adler-Olsen verweeft weer ingenieus heden en verleden met elkaar, laat de verhaallijnen knap in elkaar overlopen en levert door verrassende wendingen en een knap plot weer een uitstekend boek af in de serie Q.