prettig debuut

De vermissing van 2 meisjes, waarvan er een al vrij vroeg in het boek vermoord wordt aangetroffen, vormt de basis van deze zeer mooi en vlot geschreven thriller met naast de basis van het verhaal ook de nodige uitstapjes naar ontwikkelingen die (uiteindelijk) niet direct met het plot te maken hebben. In de uitwerking van het speurwerk ziet Claire McGowan kans om origineel te blijven en vlot te schrijven, zonder afbreuk te doen aan datgene dat de thriller het predicaat "literair" geeft. De vermissingen vormen aanleiding voor het breder uitwerken van dit thema waarbij de sfeer van hopeloosheid en vertwijfeling goed beschreven wordt. Vooral de gedachtegang van de hoofdpersoon Paula McGuire, die -ongewild- sterk verbonden is met vermissing, is zeer goed neergezet en voelt absoluut geloofwaardig aan. McGowan geeft personages, naast een verleden, ook een karakterschets mee die je helpt een beeld over die personen te vormen, waardoor je fantasie tijdens het lezen ook aan het werk kan blijven.
Naast een prima verhaal met interessante wendingen en een behoorlijk uitgewerkt plot zegt het veel over hypocrisie in Ierland, geeft het stof tot nadenken over geloof en legt het de nog altijd aanwezige grimmigheid van onderlinge verhoudingen in dit land bloot.
Enkele "losse eindjes" aan het eind doen je ook geloven dat er mogelijk kans is op nog een boek over Paula McGuire.

Dit debuut geeft McGowan recht op een warm welkom in de grote groep van schrijvers in het genre Literaire Thrillers. Verloren is een heerlijk boek voor de zwoele zomeravond, maar kan gerust ook op een koude winteravond bij de open haard voor heerlijke uren zorgen.