Wachten op wat komen gaat.....

Met slechts de kennis van de titel "Aftellen" en misschien als lezer van het eerste deel van de familiekroniek over de Cazalets, "Lichte Jaren", denkt men bij het openslaan van het boek wellicht dat dit tweede deel "wachten" zal betekenen op het moment dat Groot Brittannië fysiek geconfronteerd zal worden met Hitlers droom van het Grote Duitse Rijk.
Maar, direct aan het begin.... Boem!! Daar is het al zover, letterlijk.
Dat wordt dus bijstellen van het waarom van de titel Aftellen.
Het boek beschrijft heel chronologisch de gebeurtenissen in het eerste oorlogsjaar binnen de Cazalets-clan en hun directe omgeving. In de verschillende hoofdstukken ligt de nadruk steeds op een of enkele leden van de familie, zonder dat de schrijfster dezelfde gebeurtenissen steeds weer herhaalt. Een knap staaltje schrijverschap
Dan blijkt dat de opgroeiende tienermeisjes reikhalzend uitzien naar hun volwassenheid en hun wens, in meerdere of mindere mate, zich te ontworstelen aan de langzamerhand toch wel knellende banden van de familie.
Of de jongens dit gevoel delen wordt eigenlijk (nog) niet duidelijk.
De invloed van de oorlog wordt geleidelijk steeds meer voelbaar, zowel waar het de zakelijke gevolgen voor het familiebedrijf betreft, als de persoonlijke door het actief deelnemen aan het oorlogsgebeuren als militair of vrijwilliger.
Toch laat de schrijfster deze oorlog niet al te zwaar drukken op de dagelijkse gang van zaken. Er is ruimte voor humor, die vooral bestaat uit grappige situaties of spitsvondige zinswendingen. Men maakt zich nog steeds erg druk over kleinigheden, zet de tering een beetje naar de nering wat aankopen en consumpties betreft en woekert een beetje met de ruimte in het huis, waar velen permanent verblijven door de risico's van het wonen in Londen, vooral na het begin van de "blitzkrieg".
Veel plaats wordt evenals in Lichte Jaren ingeruimd voor de liefdesrelaties van zowel de volwassenen als de jongeren. Deze gaan, zoals na Deel 1 wel te verwachten viel, meestal niet over rozen.
Dan is er nog ziekte, lichamelijk en geestelijk, vermissing in oorlogsgebied, hoop en wanhoop, kortom, redenen genoeg om ongeduldig te wachten op de dingen die komen gaan in Deel 3, getiteld " Verwarring"
Het boek eindigt met de Japanse aanval op Pearl Harbor, en de impact daarvan op de diverse familieleden.
Een punt van kritiek is voor deze lezer de soms toch wel erg lange beschrijvingen van feitjes, die wel bijdragen aan de couleur locale ( in een ruime zin van het woord)) maar toch wel afbreuk doen aan het tempo van het verhaal
Een tweede reden waarom hier drie sterren verschijnen is het onderbelicht blijven van de gevoelens en gedachten van de meeste mannen/jongens in het boek, terwijl hun visie op minimaal het verschijnsel oorlog toch aan de orde zou moeten komen.
We geven Elizabeth Howard nog een kans in Verwarring.