Het was mijn leerkracht die mij dit boek aanraadde van Harlan Coben. En ik heb er geen spijt van. Geen tweede kans hield mij van de eerste tot de laatste bladzijde in zijn greep.
Nadat Marc Seidman na twaalf dagen coma wakker wordt in het ziekenhuis en verneemt dat zijn vrouw vermoord is en zijn dochtertje spoorloos verdwenen, stelt hij alles in het werk om haar terug te vinden. Als een eerste poging mislukt door de samenwerking met de politie, neemt hij het heft in handen. Door een tekort aan aanwijzingen en bewijzen wordt hij een belangrijke verdachte in de zaak. Dus probeert hij samen met een ex-vriendin zelf de ontvoerders op te sporen en de waarheid te weten te komen.
Met een vlotte pen neemt Coben ons mee in deze avontuurlijke thriller. In geen tijd heb ik het boek uitgelezen, het verhaal gaat razendsnel voorbij. Halverwege zakt het verhaal iets in omdat er zoveel op je afkomt. Sommige situaties en wendingen zijn soms vergezocht, maar ze zijn heel boeiend en zorgen voor de nodige spanning. Telkens opnieuw moest ik nieuwe theorieën ontwikkelen, omdat ik er telkens naast zat. Dit toont ook dat Coben hierover heeft nagedacht en het geen oppervlakkig verhaal is waarin het hoofdpersonage alles oplost of de ontknoping voorspelbaar is.
De hoofdpersonages zijn echte mensen met echte emoties. Je krijgt onmiddellijk een band met hen en je voelt je meteen betrokken in hun verhaal. Het is hartverscheurend als Marc met droefenis naar de kinderen van zijn beste vriend kijkt of wanneer hij plots zonder reden moet huilen.
Het einde viel iets tegen door een extra wending in de plot, maar dit is subjectief, anderen vonden dat juist een pluspunt. Geen tweede kans raad ik iedereen aan, want dit is een absolute topthriller die boeit en ontroert.