Het boek heeft mij nogal teleurgesteld. Ik heb echt moeite moeten doen om me er doorheen te worstelen. Regelmatig vroeg ik me af: Wat wil de schrijver nou eigenlijk? Ons iets leren over de Katharen en het Evangelie van Maria Magdalena of wil ze een spannend boek schrijven?
Ik vind dat ze in beide niet gelukt is.
De historische kant is in echte historische boeken een stuk beter uit de verf gekomen.
Het verhaal, de spanningslijn, werd telkens onderbroken door langdradige historische verhandelingen. En daardoor verloor het telkens haar spanning. Het werd het gewoon niet.
De personages kwamen niet echt goed uit de verf. Stuk voor stuk saai, wereldvreemd, niet boeiend. De humor ontbrak vrijwel.
Met wie van de personages zou je je in vredesnaam willen identificeren?
Ik met niemand. Ik heb mijn best gedaan, mij door dit boek heen geworsteld omdat er mensen in mijn omgeving zijn die er hoog van opgeven maar ik begrijp er niks van. Het had wat weg van een doktersroman. Met een kasteel, een mooie kasteelheer en een enigszins hunkerende hoofdpersoon.
Ik vrees dat dit boek en ik niet echt compatibel zijn.