Er wordt een tweevoudige moord gepleegd in een klein provinciestadje in Zuid-Zweden en aan inspecteur Kurt Wallander de taak om het op te lossen. Het boek beschrijft vooral de gang van zaken op het lokale politiebureau gedurende de eerste onsuccesvolle weken na de moord. Door de no-nonsense stijl van Mankell lijkt het wel een documentaire. Er is weinig aandacht voor details en sfeerbeschrijvingen. Het heeft de diepgang van een pannenkoek waardoor dit niemendalletje het
bouquetreeks-niveau niet overstijgt. Ik begrijp de lovende recensies over Henning Mankell niet. OK dit is zijn eerste boek en het is duidelijk dat hij een beginneling is. Opvallend is verder dat de hoofdpersoon vrijwel constant met de volledige voor- en achternaam genoemd wordt: Kurt Wallander zus, Kurt Wallander zo. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat achteraf de namen van hoofdpersonen (ook Göran Boman) met “Zoek en Vervang” automatisch in het manuscript geplaatst zijn. Andere agenten worden wel met enkel hun achternaam genoemd daar waar dat logischer is. Verder schijnt Kurt Wallander een soort supermens te zijn die wekenlang met slechts 2 uurtjes slaap per dag door kan gaan. Kortom, meer dan 2 sterren kan ik er niet van maken.