Sprakeloos.

Een indrukwekkend verslag op papier gezet door Frank Krake over de kampervaringen van Wim .Alsorij. Er zijn veel boeken geschreven over de 2e wereldoorlog en over de concentratiekampen, maar met dit verslag ben je ,,live" getuige van alle ontberingen die Wim en alle gevangenen moesten doorstaan.

Frank Krake geeft aanvullende informatie bij de gebeurtenissen die Wim beschrijft. Samen met de foto's maakt dit boek tot een monument die iedereen standaard op zijn boekenplank moet hebben staan.

Heb het boek af en toe moeten weg leggen, omdat ik verbijsterd was over de bruutheid waarmee alles gepaard ging. Doel van de SS en anderen was om mensen te ontmenselijken en heel snel geestelijk en lichamelijk kapot te maken. De wreedheid kende geen grenzen; psychopaten, sadisten en kille moordenaars konden zich uitleven op weerloze, uitgemergelde mensen.

( Ik maak mij geen ilussie dat dit heden ten dage anders is. De psychopaten, kille moordenaars en sadisten zijn er nog steeds. In het groot ( IS, Soedan, Afganistan) en in het klein... Lees de kranten maar wat er allemaal aan schietpartijen en messentrekkerij vermeld staat).

Bij Wim begon het al in het Gestapo hoofdkantoor in de Euterpestraat in Amsterdam. Er moest een ,,foto" genomen worden. Mijn maag draaide om bij de beestachtigheid van betreffende personen.

Wasserhahn en ,,De Ventilator"; die begrippen zal ik niet snel vergeten.

Het verslag van Wim heeft een diepe indruk op mij gemaakt. De vroege jeugd van Wim, in het teken van een alcoholische stiefvader met losse handjes, heeft ertoe bij gedragen dat Wim een meester is geworden in het niet opvallen in de drie kampen. Goed uit zijn ogen kijkend, elke kans aangrijpen om aan de meest ellendige omstandigheden te ontsnappen en zover mogelijk uit de handen blijven van de knuppelende SS'ers. En af en toe heeft Wim het geluk aan zijn zijde gehad.

In de ellende waar Wim Aloserij zich bevond, vergat hij de mede gevangenen niet. Als het even kon regelde hij voedsel voor anderen als hij een mazzeltje had. Hoeveel mensen zouden dit ook gedaan hebben? Want voor iedereen gold : overleven! Op wat voor manier ook.

Na de oorlog heeft Wim toch een tijd heel rustig aan moeten doen omdat hij toch diverse longziekten in de kampen had opgelopen.

Treffend voor Wim was dat hij na de oorlog een duitse familie met een defecte auto een rondleiding heeft gegeven in Amsterdam en de bollevelden in en om Lisse. En daarna de familie heeft thuisgebracht in Duitsland.
De familie zou tot aan de grens gebracht worden en daarna door een familielid afgehaald worden. Die kon op het allerlaatst moment niet en Wim reed nog 150 km door om de familie met hun defecte auto af te zetten....

Opmerking van Wim : " Zo heeft God het gewild toen Hij de wereld schiep. Je bent hier opmaarde om elkaar lief te hebben en voort te helpen. Niet om elkaar te haten ".

Het logische gevolg van wat Jezus geleerd heeft : Alles wat je wilt dat de mensen voor jou doen, moet je hen ook doen "