Natuurlijk was Silence of the Lambs al een meesterwerk, maar dit is echt Thomas Harris' Magnum Opus. De psychologie van de personages (Dr. Lecter en Clarice Starling) is perfect uitgewerkt. Je gaat geloven dat ze met niemand een relatie aan kunnen gaan, behalve met elkaar. Harris neemt je mee in de krochten van Hannibals ziel. Dat is doodeng, maar ook heerlijk entertainment. De scène waarin Hannibal, de verfijnde cultuurliefhebber puur sang, na jarenlang ondergedoken te zijn in Florence, weer terug moet naar de VS, gekleed in een trainingspak om niet op te vallen tussen de toeristen met hun lompe manieren en stinkende poepluiers: hilarisch en aangrijpend tegelijkertijd. Het einde is bizar en op 't randje. Zelden zul je zo'n ijzingwekkend eng boek lezen; zelden zul je zo hard lachen.