Lezersrecensie
Stoffige satire
13 oktober 2016
Taal is zeg maar echt haar ding. Paulien Cornelisse is cabaretier, columnist en nu ook romancier: 'De verwarde cavia' is haar debuutroman. Ze gaf het zelf uit.
De verwarde cavia
Treed binnen in de wereld van communicatiemedewerker Caaf, een cavia tussen de mensen. Maak kennis met haar collega’s, ervaar het belang van een betrouwbaar koffiezetapparaat en huiver mee als het moederconcern zich met zaken gaat bemoeien. 'De verwarde cavia' is één lange parodie op het kantoorleven. Caaf probeert minimaal één mailing per week eruit te sturen en haar collega’s doen god-weet-wat. De kantoorcoterie vliegt je om de oren. Ze moeten immers wát doen. Eigenlijk is iedereen op kantoor een beetje verward.
Stoffige satire
Paulien Cornelisse is bekend als cabaretier en columnist. Wekelijks verschijnt er een column van haar hand in NRC Handelsblad. Haar eerste verhalenbundel verscheen in 2009: 'Taal is zeg maar echt mijn ding'. Dat ken je ongetwijfeld, want er werden 500.000 exemplaren van verkocht. Ik vond het fantastisch hoe ze allerlei ongemakkelijke situaties beschreef en het leven fileerde met een flinke dosis humor. 'En dan nog iets' verscheen in 2012. Nu heeft ze een roman geschreven én uitgebracht, maar die viel me flink tegen.
Het kantoorleven: vrijwillig opgehokt zitten om te werken aan taken die het leven vaak niet zinvoller maken. Het leven wordt er onnodig complex gemaakt door bijvoorbeeld dat zo vaak gehekelde managerstaaltje. 'De verwarde cavia' behandelt alle mogelijke kantoorclichés met regelmatige uithalen naar de taal der managers: ‘Ik ben meer van aanpakken,’ zeg collega Ruud van financiën. Uiteraard is er ook een groot plekje gereserveerd voor efficiëntie.
Caaf is van de communicatie, maar het enige wat ze doet is mailings schrijven en zelfs daarin is ze geen ster. Het vak wordt duidelijk in de zeik genomen. ‘Communicatie gaat ook in beelden,’ oreert de collega van financiën die de kersverse social mediamanager toespreekt als ze in haar vakantie niet heeft getwitterd. Niemand weet eigenlijk wát communicatie dan inhoudt. Dat de hoofdpersoon als communicatiemedewerker enkel bezig is met mailings is achterhaald. Als communicatiestudent kan ik zeggen dat het vakgebied veel verder gespecialiseerd is dan het sterk gedateerde beeld dat de auteur schetst. Dat weer Cornelisse ongetwijfeld ook. Toch mist deze satire aan originaliteit.
Om het kantoorleven draaglijk te maken, is Caaf bezig met mindfulness. Toch is ze verbaasd als ze even écht mindful bezig is: ‘Na een tijdje was ze per ongeluk echt geconcentreerd, en vloog de tijd om.’ Eigenlijk is de humor net te voorzichtig gebracht om grappig te zijn. Alleen de homoseksuele receptionist Roy liet mij schateren: ‘Je kunt je wel nacht na nacht laten uitwonen, maar uiteindelijk zit je dan met een leeg huis.’ De personages zijn sterk uitgewerkt, maar er ontbreekt een sterke spanningsboog wat het verhaal net zo saai maakt als het geschetste beeld van het kantoorleven.
(Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl)
De verwarde cavia
Treed binnen in de wereld van communicatiemedewerker Caaf, een cavia tussen de mensen. Maak kennis met haar collega’s, ervaar het belang van een betrouwbaar koffiezetapparaat en huiver mee als het moederconcern zich met zaken gaat bemoeien. 'De verwarde cavia' is één lange parodie op het kantoorleven. Caaf probeert minimaal één mailing per week eruit te sturen en haar collega’s doen god-weet-wat. De kantoorcoterie vliegt je om de oren. Ze moeten immers wát doen. Eigenlijk is iedereen op kantoor een beetje verward.
Stoffige satire
Paulien Cornelisse is bekend als cabaretier en columnist. Wekelijks verschijnt er een column van haar hand in NRC Handelsblad. Haar eerste verhalenbundel verscheen in 2009: 'Taal is zeg maar echt mijn ding'. Dat ken je ongetwijfeld, want er werden 500.000 exemplaren van verkocht. Ik vond het fantastisch hoe ze allerlei ongemakkelijke situaties beschreef en het leven fileerde met een flinke dosis humor. 'En dan nog iets' verscheen in 2012. Nu heeft ze een roman geschreven én uitgebracht, maar die viel me flink tegen.
Het kantoorleven: vrijwillig opgehokt zitten om te werken aan taken die het leven vaak niet zinvoller maken. Het leven wordt er onnodig complex gemaakt door bijvoorbeeld dat zo vaak gehekelde managerstaaltje. 'De verwarde cavia' behandelt alle mogelijke kantoorclichés met regelmatige uithalen naar de taal der managers: ‘Ik ben meer van aanpakken,’ zeg collega Ruud van financiën. Uiteraard is er ook een groot plekje gereserveerd voor efficiëntie.
Caaf is van de communicatie, maar het enige wat ze doet is mailings schrijven en zelfs daarin is ze geen ster. Het vak wordt duidelijk in de zeik genomen. ‘Communicatie gaat ook in beelden,’ oreert de collega van financiën die de kersverse social mediamanager toespreekt als ze in haar vakantie niet heeft getwitterd. Niemand weet eigenlijk wát communicatie dan inhoudt. Dat de hoofdpersoon als communicatiemedewerker enkel bezig is met mailings is achterhaald. Als communicatiestudent kan ik zeggen dat het vakgebied veel verder gespecialiseerd is dan het sterk gedateerde beeld dat de auteur schetst. Dat weer Cornelisse ongetwijfeld ook. Toch mist deze satire aan originaliteit.
Om het kantoorleven draaglijk te maken, is Caaf bezig met mindfulness. Toch is ze verbaasd als ze even écht mindful bezig is: ‘Na een tijdje was ze per ongeluk echt geconcentreerd, en vloog de tijd om.’ Eigenlijk is de humor net te voorzichtig gebracht om grappig te zijn. Alleen de homoseksuele receptionist Roy liet mij schateren: ‘Je kunt je wel nacht na nacht laten uitwonen, maar uiteindelijk zit je dan met een leeg huis.’ De personages zijn sterk uitgewerkt, maar er ontbreekt een sterke spanningsboog wat het verhaal net zo saai maakt als het geschetste beeld van het kantoorleven.
(Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl)
2
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
