Lezersrecensie
Wetenschap of spirituele mumbojumbo?
19 mei 2016
Je kent Doreen Virtue als ’s werelds bekende expert op het gebied van engelen. Ze schreef ruim tien boeken en produceerde engelenorakels. Maar wist je ook dat ze spiritueel psychologe is?
'In iedere op drama beluste persoon schuilt een onverwerkt trauma. Drama is de manier waarop hij of zij om liefde vraagt en om hulp en begrip smeekt.' (p. 19)
Wetenschap of spirituele mumbojumbo
De aanleiding van het boek van een soort mental breakdown die Virtue ervoer op een ogenschijnlijk onschuldig moment. Ze meent later een paranormale ingeving te hebben gehad die zei: ‘Dat jij, en zo veel andere mensen, drama ervaart, komt doordat je aan histamine verslaafd bent.’ (p. 8) Hoewel ze al van dat stofje had gehoord, wist ze er nog niet veel van af. Ik trek die ingeving in twijfel, maar ik accepteer dat de bron niets afdoet aan de inhoud. Virtue deed onderzoek naar histamine in relatie tot drama wat resulteerde in Laat je licht stralen.
Virtue heeft goed voor ogen wie haar lezers zijn. Het is duidelijk geschreven door een breed publiek, want ze richt zich zowel op getraumatiseerden als hun dierbaren en omstanders. Ze beseft ook dat we ons steeds korter kunnen concentreren: in toegankelijke taal en in hapklare stukken met verduidelijkende lijstjes en tabellen sleurt Virtue de lezer het boek in.
Voor de leesbaarheid heeft ze ook bijna geen bronnen vermeld in de tekst en ze enkel in de literatuurlijst achterin opgenomen. Echter maakte dit voor mij de scheidingslijn tussen wetenschap en spirituele mumbojumbo soms te vaag. Met name door haar ‘ingeving’ bekroop mij het gevoel dat Virtue bronnen heeft gezocht die haar inzicht zouden bevestigen, maar dat blijft slechts een vermoeden.
Weinig vernieuwend en enigszins overmoedig
De onderzoeken die Virtue aanhaalt zijn niet vernieuwend, op enkele in het stuk over chemische stoffen in onze omgeving na (zoals verf en tapijt). Daar slaat ze echter compleet door in haar visie natuurlijk te gaan leven. ‘Een goede vuistregel is: als je het niet zou willen eten, moet je het niet op je huid smeren,’ aldus Virtue (p. 92). Dat lijkt me wat kort door de bocht. Daarbij lijkt het me overbodig dat iedereen meteen de badkamerkastjes ontruimt om ‘deodorant, tandpasta, scheercrème, conditioner enzovoort’ zelf te gaan maken van natuurlijke ingrediënten. Het is duidelijk dat ze zich richt op de ‘uiterst gevoelige persoon’.
We kunnen een voorbeeld nemen aan Virtues streven naar een levensstijl waarin we meer chemische stoffen en toxische relaties en gedragingen elimineren. Maar ik miste de nodige psychologische onderbouwing voor haar tips die tot gedragsverandering moeten leiden, want in plaats daarvan verwijst ze door naar hulpdiensten en therapie. Het lijkt wat overmoedig, maar wellicht is dat haar doel: een extreem beeld scheppen in de hoop dat haar lezers zich daarin kunnen optrekken.
Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl
'In iedere op drama beluste persoon schuilt een onverwerkt trauma. Drama is de manier waarop hij of zij om liefde vraagt en om hulp en begrip smeekt.' (p. 19)
Wetenschap of spirituele mumbojumbo
De aanleiding van het boek van een soort mental breakdown die Virtue ervoer op een ogenschijnlijk onschuldig moment. Ze meent later een paranormale ingeving te hebben gehad die zei: ‘Dat jij, en zo veel andere mensen, drama ervaart, komt doordat je aan histamine verslaafd bent.’ (p. 8) Hoewel ze al van dat stofje had gehoord, wist ze er nog niet veel van af. Ik trek die ingeving in twijfel, maar ik accepteer dat de bron niets afdoet aan de inhoud. Virtue deed onderzoek naar histamine in relatie tot drama wat resulteerde in Laat je licht stralen.
Virtue heeft goed voor ogen wie haar lezers zijn. Het is duidelijk geschreven door een breed publiek, want ze richt zich zowel op getraumatiseerden als hun dierbaren en omstanders. Ze beseft ook dat we ons steeds korter kunnen concentreren: in toegankelijke taal en in hapklare stukken met verduidelijkende lijstjes en tabellen sleurt Virtue de lezer het boek in.
Voor de leesbaarheid heeft ze ook bijna geen bronnen vermeld in de tekst en ze enkel in de literatuurlijst achterin opgenomen. Echter maakte dit voor mij de scheidingslijn tussen wetenschap en spirituele mumbojumbo soms te vaag. Met name door haar ‘ingeving’ bekroop mij het gevoel dat Virtue bronnen heeft gezocht die haar inzicht zouden bevestigen, maar dat blijft slechts een vermoeden.
Weinig vernieuwend en enigszins overmoedig
De onderzoeken die Virtue aanhaalt zijn niet vernieuwend, op enkele in het stuk over chemische stoffen in onze omgeving na (zoals verf en tapijt). Daar slaat ze echter compleet door in haar visie natuurlijk te gaan leven. ‘Een goede vuistregel is: als je het niet zou willen eten, moet je het niet op je huid smeren,’ aldus Virtue (p. 92). Dat lijkt me wat kort door de bocht. Daarbij lijkt het me overbodig dat iedereen meteen de badkamerkastjes ontruimt om ‘deodorant, tandpasta, scheercrème, conditioner enzovoort’ zelf te gaan maken van natuurlijke ingrediënten. Het is duidelijk dat ze zich richt op de ‘uiterst gevoelige persoon’.
We kunnen een voorbeeld nemen aan Virtues streven naar een levensstijl waarin we meer chemische stoffen en toxische relaties en gedragingen elimineren. Maar ik miste de nodige psychologische onderbouwing voor haar tips die tot gedragsverandering moeten leiden, want in plaats daarvan verwijst ze door naar hulpdiensten en therapie. Het lijkt wat overmoedig, maar wellicht is dat haar doel: een extreem beeld scheppen in de hoop dat haar lezers zich daarin kunnen optrekken.
Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
