Stof tot nadenken.

Ze Weten Niet Wat Ze doen van Jussie Valtonen is gelijk een dikke pil om het jaar mee te beginnen. Ruim zeshonderd bladzijden met vol met wetenschap, techniek, politiek en commercie als we de uitgever moeten geloven. Vergelijkingen worden gemaakt met schrijvers als Stieg Larsson. Jonathan Franzen en Dave Mitchell. Heeft deze Finse schrijver een nieuwe Brave New World geschreven? In zijn thuisland verkocht hij 100.000 exemplaren en won hij de Finlandia Prize 2014.

Het verhaal begint met de Amerikaanse Joe Chayefski die in Finland woont met zijn vrouw Alina en hun zoontje Samuel. Hij is neurowetenschapper maar hij krijgt als buitenlander in Finland weinig mogelijkheden om zich te bewijzen. Hij verlaat zijn gezin een besluit terug te gaan naar Amerika. Nu twintig jaar later woont hij in Baltimore en heeft hij een nieuw gezin gesticht. Hij heeft nog slechts zelden contact met zijn ex en het contact met zijn zoon is helemaal verloren.
Als wetenschapper is hij betrokken bij dierproeven en hij wordt bedreigd door activisten. Zijn zoon Samuel die naar Amerika gekomen is lijkt betrokken te zijn bij de bedreigingen. Joe probeert de dialoog aan te gaan met de activisten maar stuit alleen maar op onbegrip. Ook zijn eigen gezin wordt ondertussen door de commercie beïnvloed met nieuwe gadgets die hun gedachten sturen. Als vader en zoon uiteindelijk in gesprek raken blijken de zaken heel anders te zijn dan de omgeving denkt.

In het boek worden de personages uitvoerig beschreven maar mijn inziens verveelt dit niet. Of al de beschrijvingen bijdragen aan het verhaal is wat anders. Hij geeft in ieder geval voldoende stof tot nadenken hoe je moet omgaan met de wetenschap. Hoe ver moet je gaan met alles doorvoeren in de techniek en de privésfeer? Hoe neem je de juiste beslissingen als je voorzien wordt van gekleurde informatie? Het verhaal bewijst hoe belangrijk goede communicatie altijd is.