Wat Boris Starling met dit boek neerzet is gewoonweg geniaal. Als geen ander weet hij de Russische ziel en de ontredderde maatschappij anno 1991 weer te geven. Het feit dat de schrijver net 35 jaar is deed mij perplex staan. Wat een kennis!

Ik was heel blij dat ik op Crimezone de recensies van het boek en de discussie op het forum rond Boris Starling heb gevolgd. Daardoor was ik voorbereid en verwachtte ik geen thriller. De uitgeverij doet afbraak aan de kwaliteiten van Boris Starling door het boek aan te kondigen als een thriller. Zo creëer je valse verwachtingen. Dit is geen thriller - maar een maatschappelijk epos in de trant van Rybakov's Kinderen van de Arbat. Voor mij een commerciële truck om een groter publiek te bereiken, maar waardoor het boek veel lezers kan teleurstellen.

Ik geef het boek 5* omdat het gewoonweg een meesterwerk is, maar - laat ons duidelijk wezen - geen thriller. Als je interesse hebt voor de ontwikkelingen in Rusland is dit een echte aanrader. Om een thriller te zijn is er te weinig spanning, zijn sommige hoofdstukken té literair en is het gedeelte rond de kindermoorden onvoldoende uitgewerkt. Ik was enorm geboeid door het verhaal – maar zat als het ware nooit op het puntje van mijn stoel. Spannende stukken – bijvoorbeeld het vangen van de kindermoordenaar – werden zo kort gehouden dat de climax er snel af was. De nadruk van Wodka ligt op het maatschappijbeeld van Rusland waarvan corruptie en georganiseerde zeer sterk deel uit maken.