Tabé Java, tabé Indië

Tabé Java, Tabé Indië van Ronald Nijboer is het verhaal van zijn opa die zich in 1945 als oorlogsvrijwilliger had opgegeven om naar Nederlands-Indië te gaan. Een verhaal waar opa, zoals vele anderen, na de oorlog nooit meer over sprak. Als de schrijver in het bezit komt van zijn opa’s dagboeken uit die tijd besluit hij het hele verhaal uit te gaan zoeken.
Doordat er geciteerd wordt uit de dagboeken is het taalgebruik hier en daar wat ouderwets. Het is dan ook wel een boek waar je goed je aandacht bij moet houden, zeker geen boek dat je even als tussendoortje kunt lezen.
Maar het is ook duidelijk merkbaar dat Nijboer grondig en gedegen onderzoek heeft verricht voor het schrijven van dit boek. De gesprekken met mensen uit die tijd en de dagboekfragmenten maken het een erg persoonlijk verhaal. Ook de informatie die over de strijd wordt gegeven maakt het verhaal nog ‘echter’.
Een boek over hoop en vooral ook over teleurstellingen, over jonge jongens die dachten iets goeds te doen en terecht kwamen in een land dat niet op de Nederlanders en bevrijding zat te wachten. En over jonge jongens die na de oorlog en alle verschrikkingen aan hun lot werden overgelaten.
Al met al een zeer indrukwekkend boek over een tijd uit de geschiedenis waar we vrij weinig van horen.