Inspirerend zelfhulp boek? Nee, gebakken lucht voor jachtige mensen.

De cover is mooi met die rode vlinder. De gele extra band met de quotes maakt mij nieuwsgierig naar de inhoud.
Cuno Groen is Professor Marketing aan Nyenrode.
Hij is begin 40, maakt lange werkdagen, verdient veel geld, rijdt in een mooie auto.
Zijn beste vriend is tevens zijn direct leidinggevende. Zijn vader, moeder, broer en diens gezin ziet hij nauwelijks. Wel spreekt hij af en toe een oude jeugdvriendin, die tegenwoordig meestal in Amerika woont.
Als er een promotie op het werk te verdelen valt, gaat hij er klakkeloos van uit dat hij die zal krijgen.
Zin wereld stort dan ook in zodra blijkt dat hij die niet krijgt. De collega met wie hij een los-vaste relatie heeft, ruilt hem in voor een ander.
Terwijl hij een “vakantie” neemt om alles op een rijtje te zetten wordt hij gevraagd een presentatie op de Universiteit van Cambridge, Engeland over te nemen.
Daar aangekomen komt hij tot rust en besluit een sabattical te nemen. Gaande weg de tijd wordt hij gevraagd in de zomer een presentatie/seminar te verzorgen over het onderwerp geluk.
Naast allerlei onderzoek hierover komen er een aantal nieuwe vrienden op zijn pad. Samen doen ze aan de mysterieuze sport Nightclimbing.
Voor het onderzoek wil hij eigenlijk een aantal zeer oude manuscripten lezen, die in een oeroude bibliotheek liggen. Ze besluiten dit tijdens een uitdagende nachtelijke klim “tijdelijk te lenen”.
Helaas verliest een van hen zijn houvast en valt dood op de grond.

Wat hierop volgt is een opeenstapeling van wat onwaarschijnlijke gebeurtenissen.
Cuno is incognito bij zijn eigen begrafenis in IJmuiden, reist weer terug naar Cambridge, wordt aangehouden door de politie en heeft zijn oude jeugdvriendin nodig om uit de Engelse politiecel + verhoor te komen. Brengt in de nacht de oeroude manuscripten in zijn eentje weer terug en jawel, natuurlijk, de geluks-seminar is een daverend succes.
Het is een leuk, vlot geschreven boek, maar zoals op de gele papieren omslag door diverse “bekende” mensen is geschreven dat het inspirerend is, een boodschap bevat, je aan het denken zet, een spiegel voorhoudt, enzovoort, is voor mij beslist geen herkenning. Mogelijk omdat de schrijvers van die quotes zelf zo’n jachtig bestaan hebben.
Mijn mening is een 3-
Het is een leuk, vlot geschreven boek, maar niet meer of minder dan dat. Het prikkelt mij niet om opzoek te gaan of Patrick van Hees meer boeken geschreven heeft. Helaas wordt er nergens in het boek de link duidelijk met de rode vlinder van de cover.