ontroerend

Een mooie, rustige omslag, een gezicht half achter lamellen en het gesloten oog en een stuk wang gewoon zichtbaar. Op de wang de tekst: ik ben er, een ongelooflijk mooi liefdesverhaal en de naam van de schrijfster.

Normaal gesproken ben ik niet zo van de romans/ liefdesverhalen, maar iets in de tekst op de achterflap triggerde mij.

Elsa, een jonge vrouw ligt al 7 maanden in coma.
Thibault, een jonge man, wordt gekweld door verdriet en woede nadat zijn broertje een auto-ongeluk veroorzaakte waarbij 2 meisjes omkwamen.

Thibault brengt zijn moeder regelmatig naar het ziekenhuis, zodat zij haar zoon kan bezoeken. Thibault kan het niet aan om zijn broer te zien en zoekt een rustig plekje om wat te doezelen of te slapen.
Per ongeluk loopt hij op een dag de verkeerde deur, door, niet die naar het trappenhuis, maar de deur van een ziekenhuis kamer in, die van Elsa.

Hij besluit tegen haar te gaan praten, ondanks dat ze niks terug zegt, maar slaapt ook regelmatig een uurtje op de ongemakkelijke stoel in haar kamer.

Terwijl dokters, familie en vrienden de hoop verliezen dat Elsa ooit weer wakker wordt, weet Thibault echter zeker dat Elsa hem wel hoort.

Een ontzettend leuk debuut!

Je leest de hoofdstukken afwisselend in de persoon van Elsa en Thibault.
Die hoofdstukken zijn duidelijk voorzien van de naam van de persoon. Heerlijk overzichtelijk dus.

Het eind was wel een beetje voorspelbaar, tenminste, ik verwachtte wel dat het zo zou aflopen.
Maar ik heb genoten van dit debuut en was zeker aangenaam verrast!

4 **** krijgt dit ontroerende boek van mij.