Meegesleurd in het leven van een echte spion

“De naam is Bond, James Bond”, dat is de beroemde slagzin van een van de bekendste fictieve spionnen ooit bestaan. En terecht dat geheim agent 007 zo bekend is, want zijn geestvader Ian Fleming schreef meeslepende thrillers die lezen als een trein. Zijn debuut, Casino Royale was dan ook meteen een shot in de roos. Meteen na uitgave van het boek ging het vlotjes over de toonbank. Bovendien is het boek drie keer verfilmd.

Casino Royale is uitgebracht in 1953 door Gildrose Productions in het Engels, later is het vertaald door A. den Hertog-Pothof naar het Nederlands en uitgegeven door A.W. Bruno & Zoon. Het is een thriller over de bekende spion 007, namelijk James Bond.
Het boek is het debuut van Ian Fleming, een Britse schrijver die bekend is geworden door de serie boeken rond James Bond. Hij is geboren in 1908 en stierf in 1964. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte hij als spion voor de Britse regering, hieruit haalde hij veel inspiratie voor zijn boeken. Zijn boeken gaan namelijk over een Britse spion, genaamd James Bond. Overigens heeft Fleming nog andere overeenkomsten met Bond, hij hield namelijk ook van gokken, drank en vrouwen.
In het boek neemt James Bond het op tegen Le Chiffre, een agent van SMERSH, een contraspionagedienst van de Sovjet-Unie. Le Chiffre gebruikte geld van de overheid om in zaken te investeren, maar deze werden failliet verklaard. Als SMERSH erachter kwam dat hij het geld van de overheid had misbruikt, zouden ze hem vermoorden. De enige optie die Le Chiffre had, was het geld terugwinnen. Dit probeerde hij door baccarat te spelen, een gokspel in het casino waar je veel geld mee kan verdienen. De opdracht van Bond was om Le Chiffre te verslaan met baccarat, zodat Le Chiffre zijn geld niet kon terugwinnen waardoor hij vermoord zou worden door SMERSH. Hiervoor krijgt Bond de hulp van Mathis, een oude vriend van de Franse Geheime Dienst, Felix Leiter, een CIA-agent en bovendien nog van Vesper, een boekhoudster die moet toezien dat Bond zijn geld goed spendeert. Het blijft echter niet bij een spel in het casino, maar het draait uit op een spel tussen leven en dood.
Het boek is een echte pageturner, er is spanning van begin tot het einde. Je wordt meegesleurd van de ene gebeurtenis in de andere, en vele ervan zag je niet aankomen. Als je denkt dat het verhaal bijna gedaan is, is het dat nog niet. Er volgt namelijk nog een verrassend plot. Doorheen het verhaal waren er misschien wel hele kleine aanwijzingen, maar door de spanning in het boek sta je daar niet bij stil. Ian Flemings slaagt erin om spanning te creëren doorheen het hele boek, zelfs tijdens een spel baccarat zit je op het puntje van je stoel. Doordat alles zo gedetailleerd wordt beschreven, kun je je heel goed inleven in het verhaal waardoor je niet kan stoppen met lezen. Een voorbeeld hiervan is dat het spel baccarat eerst volledig wordt uitgelegd, zodat het tijdens het spel wel lijkt of je het zelf bent aan het spelen. Ook de decors zijn heel goed beschreven.
De vele details maken het verhaal bovendien heel realistisch. Deze zorgen ervoor dat je midden in het verhaal zit en je er niet zo gemakkelijk terug uitgeraakt. Flemings neemt ons mee in het echte leven van een spion, die niet altijd rozengeur en maneschijn blijkt te zijn.
Het enige nadeel is dat het boek dateert van 1953, in tijden dat de Sovjet Unie nog bestond en men nog betaalde men francs. Daardoor is het op het begin toch even moeilijk om jezelf in te leven, maar na een tijdje went het wel en vormt het geen problemen meer.
Casino Royale is geschreven in de auctoriële hij/zij-verteller, maar vooral het personage Bond wordt gevolgd waardoor je je wel perfect kunt inleven in zijn situatie.
De personages zijn heel goed uitgewerkt, zowel uiterlijke aspecten als innerlijk. In het boek maak je kennis met de twee kanten van Bond. Langs de ene kant een koelbloedige, bittere en vrouwonvriendelijke spion. Anderzijds maak je kennis met een zachtere Bond, die zich laat leiden door zijn gevoelens en overmeesterd wordt door een vrouw. Bovendien verafschuwt hij zichzelf omdat hij mensen heeft gedood, niet bepaald iets wat je van een topspion zou verwachten.
Wat me wel opviel is dat het boek heel vrouwonvriendelijk geschreven is. Bond bekijkt vrouwen als een object, ze zijn maar goed voor een ding: seks. Als hij hoort dat hij moet samenwerken met Vesper, een vrouw, is hij woedend. In zijn ogen gaat ze de zaak verpesten en hem enkel in de weg lopen. Maar toch is hij een echte charmeur en weet hij elke vrouw te verleiden. Bovendien is elke vrouw die in het boek uiterlijk wordt beschreven, een perfecte vrouw. Ze hebben allemaal een goddelijk figuur dat van kop tot teen wordt beschreven. Dit is achteraf gezien wat naïef, want in de realiteit zijn er maar weinige vrouwen die zo perfect zijn.
Het doelpubliek van het boek is veel breed, omdat het geschreven is in korte eenvoudige zinnen is het begrijpelijk voor iedereen. Het boek leest hierdoor ook heel vlot, en de korte hoofdstukjes zijn ook een enorm pluspunt. Het hoofdthema is spionage, maar er zitten nog vele andere thema’s in zoals gokken, romantiek en verraad. Het boek is dus absoluut niet eentonig.

Casino Royale heeft dus alle ingrediënten om een succesvolle spionage thriller te zijn, namelijk dure auto’s, een knappe held, een mooie dame aan zijn zijde, een schrikwekkende schurk en spannende gevechten. Het is zeker een aanrader voor iedereen en bevat veel variatie. Het leest vlot en je wordt als het ware door alle spanning in het verhaal gezogen. Ian Flemings heeft een mooi werk geleverd en zijn vooral zijn gedetailleerde schrijfstijl zorgt ervoor dat je het boek in een ruk wil uitlezen. Het geeft je zin om nog meer boeken uit de serie James Bond te lezen. Casino Royale is een verrassende thriller van formaat, met spanning van de eerste tot de laatste letter.