Beklemmend en verrassend verhaal

Stille grond is de derde thriller van de Vlaamse schrijfster Hilde Vandermeeren.
In Stille grond maken we kennis met Eve.
Eve is docent wiskunde aan de Universiteit van Glasgow. Eve is het jongere zusje van Rosie en Ruby, een eeneiige tweeling. 30 jaar geleden is Rosie uit huis verdwenen daarna ontbreekt elk spoor.
Door deze traumatische gebeurtenis keert Ruby in zichzelf en beland in een psychiatrische privékliniek. Eve heeft haar leven op de rails. Ze is een goed aangeschreven docente wiskunde, maar het verleden blijft knagen. Dan verschijnt er ineens een mysterieuze boodschap in een biechtboek over Rosie: ‘Het spijt me wat er gebeurd is met Rosie Thompson, moge God mij vergeven.’ Eve gaat opzoek naar de schrijver van dit bericht.
Daarnaast maken we kennis met Carol, zij is lid van de Orde van het Licht en dient zich aan de Leefdoelen te houden. Samen met haar dochter Zöe probeert ze er vandoor te gaan.

Stille grond is een beklemmende thriller over de band tussen tweelingzussen en het leven in een sekte. In beide gevallen gaat het over een vorm van opsluiting. Ruby zit in zichzelf opgesloten. Carol kan en mag niet zelf beslissen waar ze gaat of staat en een eigen mening vormen is al helemaal uitgesloten. Daarnaast heeft Eve zich opgesloten in haar wiskunde wereldje, waar ze zich veilig en vertrouwd voelt.
De spanning wordt mooi opgebouwd en blijft gedurende het verhaal onderhuids door sudderen. Daarnaast zitten en verrassende plotwendingen in het verhaal verborgen, waardoor je op het verkeerde been gezet wordt.

Het is een bijzonder verhaal over hoe deze vrouwen proberen hun leven weer op de rails te krijgen en te ontsnappen uit hun eigen gevangenis. Hilde heeft met dit boek een verrassend en vlot boek afgeleverd. De prettige, vlotte schrijfstijl en de goede uitwerking van de personages maken het feit dat de uiteindelijke ontknoping eigenlijk iets te vroeg wordt weggegeven, grotendeels goed.

Een beklemmend en verrassend verhaal, dat nog lang blijft door sudderen.