Gelukkig droop ook Het Juvenalis dilemma uit de pen van Brown. Oké, zijn stijl wordt pas verfijnder in zijn andere literaire hersenspinsels maar het las wel lekker. Het verhaal beklijft minder en ik miste de locaties van Parijs en Rome. De snaren zijn soms wat ongeloofwaardig gestemd; een hoogleraar die op Hollywoodiaanse wijze aan Bond-achtige gevaren kan ontsnappen om geheime informatie net op het nippertje door te spelen.
Maar daar denk je pas grotendeels nadien over. Want tijdens het lezen ga je op in het verslinden van de pagina’s en stoort dat niet. Een hoog tempo wisselt af en toe met een addertje onder het gras af en op het juiste moment wordt geknipt in de vertelde tijd van een personage. Een schoolse formule maar het wekt wel degelijk spanning op. Deze Brown-on-the-rocks levert je geen kater op maar smaakt wel lekker.