'Vuur en As is een mysterieuze pageturner die ik zeker aanraad!'

Toen ik in Vuur en As begon te lezen was ik direct al geboeid eigenlijk, vooral omdat er zulke grote verschillen tussen de twee hoofdpersonen zitten. Dat is in het begin nog niet echt het geval, maar iets later in het verhaal zeker wel. De één is een slaaf, de ander is een zogeheten Masker - een elitetitel.
De één heeft niks te zeggen, de ander heeft behoorlijk veel macht.
De één heeft geen moeder meer maar is wel ontzettend trots op haar, de ander heeft nog wel een moeder maar is er niet trots op. En geef 'de ander' maar eens ongelijk, want met zo'n trut als moeder zou ik ook niet blij zijn.
Ik vond het in ieder geval interessant om te lezen hoe twee tegenpolen een vriendschap ontwikkelen, met alle gevolgen van dien.

Sabaa Tahir vind ik een verrassend fijne schrijfstijl hebben. Vaak heb ik bij ietwat dikkere boeken het probleem dat de schrijfstijl na een tijdje gaat vervelen, maar dit had ik bij Vuur en As totaal niet. Sterker nog, ik las in vier dagen driehonderd bladzijdes!
De zinnen zijn niet te lang, maar ook zeker niet te kort en de personages zijn prachtig. Werkelijk prachtig. Ik ben niet zo'n persoon die zich heel snel hecht aan personages, maar ik had op veel momenten medelijden met Laia en zelfs Elias vond ik zielig.

Ik probeer altijd wel de minpunten van boeken in te zien, maar ik moet eerlijk zeggen dat dat me bij dit boek niet gaat lukken.
Zelfs het feit dat er toch wel wat romantiek in zit - wat van mij echt niet perse hoeft - stoort me niet.
Of wacht, er is wel één minpuntje te vinden: de opbouw van het verhaal. Die was misschien net wat te traag om het interessant te houden, maar als je jezelf daarheen weet te worstelen, hou je een erg gaaf boek over.

Vuur en As is een mysterieuze pageturner die ik zeker aanraad voor elke dystopie-fan!