Lezersrecensie
Mooi opgezet boek. Met intermezzo's, Goed leesbaar en actueel!
Ik keek erg uit naar het boek ‘Israël zegt geen sorry meer‘ van Derk Walters (mei 2018). Walters werkt sinds 2006 als redacteur van NRC. Tussen 2014 en 2017 was hij correspondent, met als standplaatsen Tel Aviv en Oost-Jeruzalem. Na een conflict met de Israëlische autoriteiten naar aanleiding van zijn kritische berichtgeving werd hem vanaf juli 2017 zijn werkvergunning ontzegd. De titel van het boek slaat op de nieuwe zelfverzekerde koers die Israël -volgens Walters- heeft ingezet. Zijn partner Anna Krijger publiceerde vorig jaar het boek ‘Hipsters, baarden en martelaren‘.
De bibliotheek heeft Walters’ boek (nog) niet in haar collectie, maar ik wilde er niet op wachten en kocht het boek. Ik las het 339 pagina tellende boek in één dag uit. Wat een interessant en goed geschreven boek! En actueel! Ik vind Derk Walters goed in staat om vragen die ik als geïnteresseerde in Israël en Palestina heb te adresseren en vanuit verschillenden denkrichtingen te onderzoeken.
Allereerst het gebruik van termen. Internationaal is Israël binnen de Groene Lijn, een afbakeningslijn die is afgesproken in de Wapenstilstandsovereenkomst van 1949, een geaccepteerde entiteit. Palestina bestaat uit de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. De inwoners van dit gebied worden -internationaal tenminste- Palestijnen genoemd. In 1948 werd Israël gecreëerd door een massale verdrijving van Palestijnen uit hun huizen en dorpen, bekend als Nakba (‘Catastrofe’). Vanaf 1516 (tot 1917) was Palestina onderdeel van het uitgestrekte Ottomaanse Rijk. In 1878 woonden er bijna een half miljoen mensen, waarvan volgens de Ottomaanse demografie in de districten Jeruzalem, Nablus en Acre 3% Joods was (15.000-25.000).
Walters beschrijft in zijn boek waarom hij de term “Palestijnse Israëliërs” gebruikt en niet ‘Israëlische Arabieren’, de term waaraan de Israëlische regering de voorkeur geeft. Walters laat zien dat hij verschillende experts heeft geraadpleegd bij dit vraagstuk. De meeste onderzoeken wijzen uit dat de Arabische burgers van Israël de voorkeur geven aan de term ‘Palestijns’. Volgens Rebecca Torstick is zelfidentificatie als Palestijnen toegenomen sinds 1967 en is het nu hun voorkeursbeschrijving. Het gebruik van het woord ‘Palestijnen’ of ‘Palestijnse Israëliërs’ wordt actief ontmoedigd door de Israëlische regering vanuit een ideologische reden: het gebruik van de term ‘Palestijnen’ zou de Israëlische soevereiniteit ondermijnen.
Lees verder op mijn Hebban boekenblog:
https://www.hebban.nl/spot/angelathissen/nieuws/israel-zegt-geen-sorry-meer
De bibliotheek heeft Walters’ boek (nog) niet in haar collectie, maar ik wilde er niet op wachten en kocht het boek. Ik las het 339 pagina tellende boek in één dag uit. Wat een interessant en goed geschreven boek! En actueel! Ik vind Derk Walters goed in staat om vragen die ik als geïnteresseerde in Israël en Palestina heb te adresseren en vanuit verschillenden denkrichtingen te onderzoeken.
Allereerst het gebruik van termen. Internationaal is Israël binnen de Groene Lijn, een afbakeningslijn die is afgesproken in de Wapenstilstandsovereenkomst van 1949, een geaccepteerde entiteit. Palestina bestaat uit de door Israël bezette Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook. De inwoners van dit gebied worden -internationaal tenminste- Palestijnen genoemd. In 1948 werd Israël gecreëerd door een massale verdrijving van Palestijnen uit hun huizen en dorpen, bekend als Nakba (‘Catastrofe’). Vanaf 1516 (tot 1917) was Palestina onderdeel van het uitgestrekte Ottomaanse Rijk. In 1878 woonden er bijna een half miljoen mensen, waarvan volgens de Ottomaanse demografie in de districten Jeruzalem, Nablus en Acre 3% Joods was (15.000-25.000).
Walters beschrijft in zijn boek waarom hij de term “Palestijnse Israëliërs” gebruikt en niet ‘Israëlische Arabieren’, de term waaraan de Israëlische regering de voorkeur geeft. Walters laat zien dat hij verschillende experts heeft geraadpleegd bij dit vraagstuk. De meeste onderzoeken wijzen uit dat de Arabische burgers van Israël de voorkeur geven aan de term ‘Palestijns’. Volgens Rebecca Torstick is zelfidentificatie als Palestijnen toegenomen sinds 1967 en is het nu hun voorkeursbeschrijving. Het gebruik van het woord ‘Palestijnen’ of ‘Palestijnse Israëliërs’ wordt actief ontmoedigd door de Israëlische regering vanuit een ideologische reden: het gebruik van de term ‘Palestijnen’ zou de Israëlische soevereiniteit ondermijnen.
Lees verder op mijn Hebban boekenblog:
https://www.hebban.nl/spot/angelathissen/nieuws/israel-zegt-geen-sorry-meer
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Angela Thissen - van Heeswijk
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
