Psychologische pageturner

‘Psychologische thriller’ prijkt er op de cover van Souvenir  van Marcella Kleine. Kleine is cliëntvertrouwenspersoon bij diverse instellingen en doet haar inspiratie duidelijk op uit haar jarenlange werkervaring in de psychologie. Ze werkt met mensen die een moeilijk leven leiden door psychische problemen en daardoor niet altijd op het juiste pad blijven. Dat ze kan schrijven heeft Kleine al eerder bewezen. In Souvenir  maakt Kleine gebruik van al haar expertise en dat werpt zijn vruchten af.

In de proloog maken we kennis met hoofdpersoon Susan die bij de psycholoog zit, duidelijk van slag vanwege het gemis van haar dochter Esmée. Die is jaren geleden, toen ze zes maanden was, door een onbekende meegenomen van het kinderdagverblijf en Susan heeft haar nooit meer teruggezien. Haar moederhart is gebroken en haar leven staat stil. Ze zal nooit ophouden met zoeken naar haar dochter. Als ze na een zoektocht op Facebook bij een oude reisvriendin uit Indonesië terechtkomt en daar op de foto een jong meisje ziet, is Susan ervan overtuigd dat dit haar dochter is. Omdat Susan eerder is doorgedraaid en in een gesloten inrichting heeft gezeten, is haar omgeving bang dat ze een terugval heeft. Ze verzoeken haar het verleden te laten rusten, maar Susan kan het niet loslaten en reist halsoverkop af naar Indonesië. Op naar haar oude reisvriendin Esther. Ze gaat zonder plan en eenmaal daar belandt Susan in het totaal veranderde leven van Esther. Toch probeert ze de waarheid over de ontvoering van haar dochter boven tafel te krijgen en dat is niet zonder gevaar.

De flaptekst geeft al best veel van de plot weg, maar is niet heel duidelijk. ‘Wie is Esmée?’ vraag je je een hele tijd af. Pas halverwege het boek krijg je de reden van het bezoek aan Indonesië. Dat is jammer. Toch blijft Souvenir  interessant om te lezen. Niet zozeer vanwege de plot, want die is niet heel verrassend of origineel, maar vooral vanwege het psychologische tintje. Het karakter van Susan wordt goed uitgediept en de lezer vraagt zich ook af wat er waar is van de gedachtes van Susan en of ze niet inderdaad aan het doordraaien is. Haar beslissingen zijn impulsief en ondoordacht, maar dat past goed bij de mentale staat waarin de alleenstaande moeder verkeert.

Haar relaties met anderen worden kort aangestipt. Uitzondering daarop is de relatie met Esther en haar man Johan, die vooral in het verleden heel intensief was. De tragische gebeurtenissen van toen drukken hun stempel op het heden en zijn nodig om het verhaal body te geven en de ontwikkelingen van de personages te snappen.

Het boek bestaat uit korte hoofdstukken die zich afwisselend in het heden en verleden afspelen. Allemaal vanuit het oogpunt van Susan. Pas tegen de ontknoping wisselt het perspectief naar dat van Esther. Dat is goed voor de verklaring van de gebeurtenissen en netjes richting de lezer. Echter verwacht je als lezer daar nog een twist in het verhaal. Dat is er wel een beetje, maar het heeft geen groot verrassend einde. Dat neemt niet weg dat de schrijfstijl en de opbouw zodanig goed zijn, dat Souvenir  heel fijn wegleest en zoals Linda Jansma op de cover al zegt ‘moeilijk weg te leggen is’. De spanning wordt goed opgebouwd en vastgehouden. Kleine is nog geen grote bekende, maar zeker een schrijfster om in de toekomst rekening mee te houden.