Rasverteller maar door de opzet / structuur van het boek ebt de belangstelling (bij mij ) weg

Ben enthousiast aan het boek begonnen maar heb het na een kleine 150 bladzijdes gelezen te hebben weggelegd. Doordat de schrijver gebruik maakt van (in mijn beleving) zeer korte hoofdstukken waarin hij ook nog steeds van hoofdpersoon (Marie-Laure en Werner) of land (Frankrijk / Duitsland) wisselt lukt het mij niet om "in het verhaal" te komen. Dit is erg jammer want in de manier waarop Doerr de gebeurtenissen beschrijft herken ik een groot "verteller" en die titel is maar weinigen gegeven.