Geen topper

De buitenkant van het boek vind ik aantrekkelijk en past ook uitstekend bij het verhaal. Ik zou dit boek zeker oppakken in de boekwinkel.

"IJzingwekkende psychologische thriller" staat er op de achterflap maar dat kan ik er niet in terugvinden. Het duurt erg lang voordat het verhaal op gang komt. De dagelijkse beslommeringen van het zelfgekozen kluizenaarsbestaan van de schrijfster worden erg uitgebreid uit de doeken gedaan. Het duurt bijzonder lang voordat er wat spanning om de hoek komt kijken, eigenlijk pas vanaf het punt dat Linda toch over de drempel stapt. Het interview vond ik zeer langdradig.

En een klein puntje van irritatie is dat er in heel het boek wordt verteld dat ze zoveel leest en dan tijdens het interview zegt: Ik lees niet. Om vervolgens een bladzijde daarna weet te lezen dat ze zoveel leest. Daar kan ik heel slecht tegen. ( blz. 126 5e regel van onder, "Ik verlaat mijn huis niet, ik ga niet naar mijn werk, naar de bakker of naar de supermarkt, ik lees niet", en blz. 128 halfverwege, "Ik lees alles, 'antwoord ik.").

Het verhaal heeft niet heel veel karakters. De hoofdpersoon Linda ging op een gegeven moment op mijn zenuwen werken. De motieven van de dader hadden wel wat beter uitgewerkt kunnen worden. De schrijfstijl is toegankelijk en het verhaal heeft korte hoofdstukken.

Er vormt zich ook nog een boek binnen een boek doordat je grote gedeeltes meeleest met het boek wat Linda schrijft over de moord op haar zus. Nu heb ik laatst een soortgelijk boek gelezen en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik dit niet prettig vind lezen. Zeker niet als het verhaal heel veel lijkt op het verhaal dat al verteld wordt. Dit is natuurlijk wel heel persoonlijk.

Ik was wel nieuwsgierig naar het eind maar was niet echt verrast. Het is een aardig debuut maar het had allemaal veel scherper gemoeten zodat er meer vaart in het verhaal komt.