Recensie Het verhaal van Edgar Sawtelle

Op de achterkant staat: pak dit boek op en reken erop dat je het slechts met de grootste tegenzin zult wegleggen. Daar had ik geen last van, ik kon het misschien wel een beetje te goed wegleggen want ik heb er ruim anderhalve week over gedaan om het uit te lezen. Het had zeker de helft dunner gekund. Het begon pas wat vaart te krijgen en interessant te worden vanaf het punt dat Edgar met zijn honden bij Henry is, dus vanaf blz. 374!
Hoewel ik een grote hondenliefhebber ben vond ik de stukken over de geschiedenis van de Sawtelle-honden en het gedoe met de brieven bijzonder langdradig. Waarom dan drie duimpjes? Omdat ik heb het toch heb uitgelezen en omdat ik het vanaf blz.374 wel een goed verhaal vond. Het eind vond ik trouwens bijzonder teleurstellend, ik had Edgar meer gegund.