Aangename leesuurtjes

De cover brengt de lezer, die de achterflap niet heeft gelezen, op een dwaalspoor. Door de combinatie van titel en afbeelding zou men kunnen denken dat het iets van doen heeft met chemisch afval. Niets is minder waar, het verhaal draait om het feit dat een moeder schijnbaar zonder reden wordt vermoord als ze haar kind wil ophalen bij de kinderopvang. Op dit incident volgen nog meer vreemde en tragische gebeurtenissen.
Het plot zit bijzonder goed in elkaar, er is duidelijk goed over nagedacht en als lezer kun je lekker meepuzzelen met rechercheur Patricia Rodiers en haar collega’s. Het privéleven van Patricia komt hier meer naar voren dan in het vorige boek waardoor je haar beter leert kennen. De stukjes van Marnix met zijn ex hadden wel wat minder gekund, ze voegen niet veel toe en halen de vaart uit het verhaal.
De spanning komt eigenlijk pas binnen druppelen op het laatst van het verhaal waardoor het niet echt een thriller is maar meer een detective. Net als in het eerste boek (Levend aas) zit er behoorlijk wat psychologie in het verhaal waardoor het interessanter wordt en personages worden verdiept.
Het verhaal laat de lezer ook nadenken over hoever we moeten gaan in de wetenschap. Wat is nog medisch verantwoord en wat is toch echt ingrijpen in de natuur. Goed naar voren gebracht en zeker iets wat blijft hangen in je hoofd.
Kortom weer een heerlijk boek over rechercheur Patricia Rodiers en haar team waarin je je heerlijk kunt verliezen in het meedenken over het wie, en waarom van de dader, met een vleugje seksuele spanning en een goed onderbouwd plot. Gegarandeerd goed voor weer heel wat uurtjes aangenaam leesplezier. 4****

Plot: 5 sterren
Spanning: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren