Aardig maar niet bijzonder

Het voordeel van een boek van Maeve Binchy is de voorspelbaarheid. In een prettige vertelstijl presenteert ze bekende ingrediënten. Het verhaal speelt altijd in Ierland, er zijn vaak meerdere perspectieven en die mensen hebben allemaal een probleem. Als je Maeve Binchy leest, dan weet je kortom wat je kunt verwachten. Dat is ook nu weer het geval.
Maar anders dan in een paar andere boeken die ik van haar gelezen heb, was ik nu teleurgesteld. Natuurlijk zijn er de bekende patronen: een groep mensen reist elke week gezamenlijk naar huis in de provincie van Ierland. Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit het perspectief van één van deze personen. Maar dat is het dan ook. Het is inderdaad een zaterdag in september en meer niet. Na dit hoofdstuk houdt het verhaal van dit karakter op. Terwijl ik nu net benieuwd ben naar wat er verder nog staat te gebeuren. Een verbindend hoofdstuk op het einde had voor mij het boek sterker gemaakt. Nu is dit boek voor mij een net te pruimen tussendoortje. Vergelijkbaar met een b-film, die prima is om af en toe te zien, maar niet te vaak. Aardig, maar niet bijzonder. Ik heb van Maeve Binchy betere boeken gelezen.