Prachtig, en huiveringwekkend boek!

Waar te beginnen? Eerst wil ik dank spreken voor mijn lieve vriendin die mij dit boek cadeau heeft gegeven, omdat ik wel wat te lezen kon gebruiken na mijn operatie.
En wow, wat had ze een gelijk! Niet alleen van het lezen maar ook haar mening over het boek die ik nu deel met haar. Ook wil ik Joseph zelf bedanken dat hij zo snel de boeken heeft verzonden dat mijn broer ze kon meenemen naar mij!

Joseph heeft een schrijfstijl dat er voor zorgt dat je het boek niet meer WIL loslaten. Dat je je maag laat rammelen van de honger en je koppig door blijft lezen ook al is het 01:00 geweest.
Eigenlijk zegt deze zin het meeste al. Maar toch laat het niet zien wat het boek met je doet.
Het verhaal dat in het boek staat is het verhaal van Joseph zelf. Een verhaal dat je je niet voor kan stellen, met de beste wil niet, maar je weet dat het wel waar móet zijn.
Het laat je nadenken tijdens het lezen, maar ook na het lezen. Hoe zou ik het zelf doen in de situatie? Zou ik dat ook zo aanpakken? Zou ik ook die instelling hebben?
Ter gelijker tijd dank ik God dat ik zou iets niet heb mee gemaakt, maar ja, net zoals het Joseph, die had het ook niet verwacht en zat er toch 5 jaar aan vast. Langer, want het is iets wat hij nooit meer vergeet.

Het feit dat hij door sommige sceptisch wordt aangekeken of het allemaal wel echt zo is. Het punt is, vraag tien mensen een situatie/gebeurtenis te beschrijven en je krijgt tien verschillende
terug. Ook ‘vergeet’ je dingen. Het punt is dat nooit álles wordt verteld, want je kan niet alles exact opschrijven en sommige dingen wil of denk je gewoon niet meer aan. Maar dat betekend niet dat daardoor het verhaal niet waar is. Joseph heeft in de jaren dat hij vast zat een dagboek bijgehouden en brieven ontvangen, geschreven, Sms-jes ontvangen en geschreven.
Veel dingen zijn bewaard. Daarom ga ik ervan uit dat alles wat hij heeft verteld waargebeurd is. Daarbij ben ik van mening die ik altijd maar zo goed mogelijk probeer uit te dragen, dat de persoon waar het dan omgaat zeker weet dat hij de waarheid verteld en dat God het weet, dat de belangrijkste feiten zijn. Daarom probeer ik altijd oprecht iemand te geloven als iemand zijn verhaal verteld.

En dat doet me beseffen dat er zoveel landen zijn die zoveel anders omgaan met mensen dat wij West-Europeanen gewend zijn. Het idee dat er naast zoveel criminelen in mens onterende situaties vast zitten, doet me huiveren voor de mensen die daar onschuldig vast zitten. Die door zoveel regeltjes en corrupte toestanden het zo moeilijk wordt gemaakt. En hoe snel nijpend een situatie kan worden en dat er soms geen millimeter aan veranderd kan worden, omdat mensen zo hebzuchtig zijn.

Onder het lezen besefte ik me ook dat, voelt zich een beetje beschaamt, dat ik in de tijd dat het in de media was ik niks heb meegekregen. Maar een snelle berekening liet zien dat ik nog op de basisschool zat en dat ik toentertijd het nieuws helemaal niet in de gaten hield. Ook het nieuws dat het boek uit kwam in 2011, weet ik niet meer bewust.
Jammer, want ik had het boek graag vroeger willen lezen, al weet ik niet of ik het toen ook al zou kunnen waarderen.

Het boek is een eye-opener, het moet gewoon niet kunnen dat zelfs criminelen zo mens onterend worden behandeld, laat staan onschuldigen. En daarom heb ik een grote bewondering voor Josephs houding en handelen. Ook voor Josephs moeder, met haar brieven en woorden voor hem. Ik durf te zeggen dat als hij die niet had gehad, het nog moeilijker voor hem zou zijn geweest.

Ik hoop dat iedereen die in een vergelijkbare situatie zit als Joseph, zijn verhaal kan lezen en er moet uit kan halen. Zelfs degene die schuldig vast zitten zou dit boek een houvast zijn.