Waardeloos boek eigenlijk

Tja. Dit boek kwam ik tegen op een facebookgroep, die Boekenfans heet. Daar was de algehele mening zo’n beetje dat er met dit boek profijt uit de situatie wordt genomen.
Nu kwam ik het plots tegen bij de e-bieb. En ik dacht ik probeer het voor mezelf.
Daardoor heb ik dus niet gelezen wat er op de flaptekst stond. Ook heb ik me nooit echt in de zaak verdiept.

Ik dacht dus onder het lezen dat dit werkelijk haar gedachtes waren, haar gevoelens enzovoorts, opgetekend door Kristien. Daarvoor kreeg ik het gevoel dat dit boek werd geschreven om ‘men’ beter over haar te laten denken, dat er twee zijdes zijn aan elk verhaal.
En ik geef nu mijn mening op het boek, niet op de zaak, om het zo koud te noemen.
Onder het lezen, ontwikkelde zich bij mij verschillenden dingen.
Odette had geen fijne jeugd. Oké, maar dat is geen excuus. M. had ook geen fijne jeugd. ook geen excuus. Ze kwamen elkaar tegen. Ongelukkig samenloop. Odette is geen slimme dame, maar ook niet dom. Ze geeft om haar kinderen, wordt onderdrukt en zit vast in de sleur van onderdrukking. Zo vast dat als ze kan ontsnappen, ze het niet doet. Omdat ze nog steeds van hem houdt? Of omdat M. zo manipulatief is? Beide denk ik. Zelf als hij iets niet kan zien, doet ze nog precies wat hij wil.
Alles mogelijk. Maar wat ik onmogelijke gedachte vind is dat hij uit eindelijk heeft gezegd (volgens het verhaal!) dat ze de kinderen eten moest geven en dat de op dat moment in opstand begon te komen. Dat ze begon met durven iets niet te doen, in zijn afwezigheid. Hoe kan je in die wetenschap kinderen geen eten en drinken geven? Het liefst ze vrij laten?
Ook komt het regelmatig terug in het boek een andere vrouw in voor. Een vrouw die haar kinderen heeft vermoord. Ook deze zaak ken ik niet, en heb ik ook niet na gezocht.
Odette snapt niet, waarom een vrouw die haar eigen vijf kinderen heeft vermoord niet net zo gehaat wordt als zijzelf.

En ook de daad van die andere moeder is verachtelijk en ronduit verdrietig. Maar ergens handelde die vrouw, door haar moedergevoelens, dat als zij er niet is niemand voor haar kinderen zorgt. Dat het dan mis gaat met hen. Misplaatste gedachtes, maar voor meer mensen herkenbaar.
Zorgen om je kinderen, wat zou er of gaat er gebeuren met mijn kinderen als ik er niet meer ben?
Andere zorgen die te hoog op lopen, een druppel die uiteindelijk de emmer laat overlopen.
Maar bij Odette’s situatie, is het idee dat, ze van de laatste twee meisjes wist en dat ze willens en wetens niks voor hen heeft gedaan, niet eens eten en drinken gegeven!
Dat maakt het nog meest verachtelijke aan de zaak. Ja, ze zorgde, volgens het verhaal goed voor haar kinderen, deed alles voor hen. Maar dat maakt het niet goed. En daarom denk ik inderdaad dat het juist is dat ze is vervolgd voor daden die ze niet heeft gedaan en dat ze daardoor de meest gehate vrouw is van België.

Het verhaal bevat vooral de verwarde gedachtes van Odette. Het is ook verward op geschreven, ergens onprettig lezen en vooral het begin heb je het gevoel van. ‘Schiet nou eens op! Wat maakt het mij nou uit hoe je tot die naam bent gekomen!’ Verder lees je haar gedachtes over de therapeut. Hoe ze wel zin heeft, maar het niet doet met haar medegevangenen, terwijl ze eerder verklaarde dat enkel te doen omdat M. het fijn vond om te zien.

Een rommelig verhaal. Het is verder in het boek zelf niet duidelijk dat het een fictief verhaal is dat waarheid berust. Want wat is nu echt fictief en wat is nu verzonnen? Hoe komt de schrijfster verder aan haar informatie? Dit boek heb ik puur uitgelezen omdat ik benieuwd was of het ergens nog dieper zou gaan en ik op het laatst het bijna uit had, dus ik het laatste dan ook maar las.

Ik ben me er van bewust dat ik eigenlijk het boek las, met een verkeerde insteek maar toch deel ik de mening van mijn mede-Boekenfans. Als dit boek niet werkelijk is verteld door M.M. opgetekend door Kristien. Dan vind ik ook dat er profijt wordt gemaakt van deze verschrikkelijke gebeurtenis.