In Kruisverhoor draait alles om rechercheur Martin Jansen. Hij raakt betrokken bij een zaak van een gevonden babylijkje omdat hij zijn drankverslaafde collega probeert te helpen en belandt daarbij in wat ongewone situaties. Tegelijkertijd ligt zijn demente moeder op sterven en zwelgt hij in zijn verdriet om zijn jaren geleden vermiste vriendin die nooit is teruggevonden. De andere karakters doen er minder toe, zijn zijn slechts bijfiguren.
Wie een thriller verwacht, komt bedrogen uit. Dit boek is geen thriller maar een psychologische roman over verlies. Toch is het geen ‘zwaar’ boek. Het leest makkelijk door de vlotte schrijfstijl van Delpeut.
De zaak wordt uiteindelijk opgelost en alle verhaallijnen komen samen, maar ze worden niet geheel afgerond. Voor wie houdt van open einden geen probleem, maar minder geschikt voor lezers die altijd het naadje van de kous willen weten. Die laatste groep zal teleurgesteld achterblijven.
Ik vind het een mooi boek en raad het zeker aan om te lezen.