Ijzersterk debuut

“De hitte kwam met de duivel mee. Het was de zomer van 1984 en de duivel was uitgenodigd, maar de hitte niet.”
Met deze veelbelovende zinnen start het debuut van Tiffany McDaniel. En wat een debuut! Die eerste zinnen slaan meteen de nagel op de kop. Of liever: vatten eigenlijk de drie belangrijkste thema’s van het verhaal samen. En ze laten ons bovendien al even proeven van de uitzonderlijke schrijfstijl van deze auteur.
Het is 1984. De vader van Fielding Bliss zette in de krant een bijzondere oproep, waarin hij de duivel uitnodigde in het plaatsje Breathed. De 13-jarige, zwarte Sal komt op de uitnodiging af. Hij wordt in de familie Bliss opgenomen. Die familie heeft haar eigen katten te geselen: mama durft de deur niet uit, broer Grand worstelt met zijn identiteit, papa probeert in de rechtbank goed en kwaad van elkaar te onderscheiden en de dertienjarige Fielding staat hier middenin, op de drempel van de volwassenheid. De verzengende hitte en de kwade tong van buurman Elohim zorgen ervoor dat Sal door de dorpelingen algauw aanzien wordt voor wie hij zelf beweert te zijn: de duivel. Deze zomer gebeuren er Breathed dingen die het gezonde verstand ver te boven gaan.

De broeierige sfeer, het mysterie rond de herkomst van Sal, de suggestieve vertelstijl en vooral de poëtische taal maken van dit boek een pareltje. Het is een verhaal vol tegenstellingen: goed tegenover kwaad, hitte tegenover ijs, jeugdige onschuld tegenover volwassen desillusie… en dit alles in loepzuivere dialogen en oneliners die je nog lang over het verhaal laten nadenken.

Tiffany McDaniel (1985) is dan ook gebeten door taal en kunst. Als dichter, scenarist en kunstenaar ademt ze als het ware taal. Geboren en getogen in Ohio (VS) weet ze als geen ander de sfeer van de midwest op te roepen. Haar verwijzingen naar Orwell en Milton doen vermoeden dat ze een behoorlijke literaire bagage heeft. Als ze zo doorgaat, dan zal ze volgens mij haar plekje tussen de klassiekers ruimschoots gaan verdienen.