Dieseltje

Ik had grote verwachtingen van dit boek. Ik las nog niets van Ammaniti, maar vond wel veel lovende recensies. Heel benieuwd dus naar 'Ik haal je op, ik neem je mee'.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het boek met gemengde gevoelens weggelegd heb. Het duurde heel lang vooraleer ik echt in het verhaal zat. Toch heeft het boek een sterk einde. Je moet dus, volgens mij, even op de tanden bijten, maar dan komt het wel.
Ik vraag me eigenlijk nog steeds af wat me in het begin van het verhaal dan zo tegenging. Was het de trage verteltijd? Waren het de personages die soms wat karikaturaal (en dus niet zo levensecht) overkwamen? Waren het de verschillende verhaallijnen die pas laat in elkaar overvloeiden?
Het verhaal van de kleine Pietro vond ik dan wel weer heel innemend. En zoals ik al zei: hij komt wat laat, maar de climax van het boek mag er wel zijn.
Ik geef Ammaniti het voordeel van de twijfel en ben ondanks alles toch benieuwd om ook 'Ik ben niet bang' en 'Anna' te lezen.