Beeldrijk en vol symboliek

“Dat hadden ze letterlijk gedaan: alleen het nodige overhouden, want ze hadden een heleboel spullen van het oude huis weggegooid. En daarna hadden ze de dingen weggedaan die we echt nodig hadden: woorden, kleine woorden, kleine dingen , die maken dat je samen bent – vragen of het gaat, vragen hoe je dag was of een glas drinken voor elkaar inschenken…”
Een twaalfjarige jongeman, die ongelukkig is over zijn naam en die daarom angstvallig voor de lezer verborgen houdt, beslist op een zaterdag om het huis te verlaten. Hij laat geen briefje achter, zet zijn telefoon uit en vertrekt. Hij is boos. Boos op zijn ouders die niet meer met elkaar praten en hem lijken te vergeten. Boos op zijn vader, die op Kreta iets gedaan heeft wat nog altijd hoog zit. Boos op zijn leven, dat in het afgelopen jaar helemaal op zijn kop gezet is: nieuwe school, nieuw huis, opa is gestorven en hij weet niet welke kant het thuis opgaat.
Daarom dwaalt hij door de stad. Een stad die trouwens beschreven wordt met een liefde die alleen maar van auteur Gerrit Janssens zelf kan komen. Hij overdenkt het afgelopen jaar op een manier die voor een twaalfjarige zeer knap. Soms wordt het bijna filosofisch.
Twaalf is een dun, maar krachtig boek. De lezer merkt door de eenvoudige taal dat een jongen van twaalf aan het woord is, maar de gedachten die verwoord worden, zijn soms bijna te groot voor die leeftijd. Het is gewoon onmogelijk om niet mee te voelen wat de jongen allemaal meemaakt. De eenzaamheid druipt van de pagina’s. De beklemming blijft lang hangen.
Gerrit Janssens slaagt erin spanning op te bouwen door te kiezen voor een niet-chronologisch verhaal. Terwijl de jongen door de stad dwaalt, denkt hij terug aan gebeurtenissen uit het afgelopen jaar. Die gebeurtenissen hebben allemaal een grote impact op hem gehad. Daardoor is het zo gemakkelijk bij hem naar binnen te kijken en te voelen wat hij voelt.
Twaalf is geen vrolijk boek. Toch lees je het met een lach en een traan. Door de subtiele humor die erin verweven is, blijft het leesbaar. Het blijft hangen, maar ligt niet als een blok op je maag.
Twaalf is een knap debuut. Gerrit Janssens voelt taal en weet ermee te spelen. Beelden en symboliek worden mooi gedoseerd. Smaakt naar meer.