Het bloed kruipt waar het niet gaan kan

Wat gebeurt er met je geest en karakter als je jarenlang zowel emotioneel als fysiek mishandeld werd door je moeder ? Een moeder die notabene naast verpleegkundige ook door het leven gaat als seriemoordenares. Het overkomt de 15-jarige Milly (vroeger ook wel Annie genaamd) tot ze er genoeg van had en ze haar moeder aangaf bij de politie. Daarna komt Milly terecht bij een pleeggezin in Wetherbridge. Gedaan met het helse leven bij haar moeder, tijd om geteisterd te worden door Phoebe, de onhandelbare pleegzus.
Een cover die een beetje aanvoelt als een krijtbord, beetje rauwig. Het gezicht van een jong meisje met lange haren dat je erg doordringend aankijkt.
“De wetenschap achter pijn, daar ben ik expert in.”
‘Goed of slecht’ doet je nadenken over opvoeding en je verleden : hoeveel neem je over van je ouders. Het boek leest zeer vlot, geen allegaartje van moeilijke woorden, geen ellenlange zinnen of een teveel aan informatie.
Het is geschreven vanuit het perspectief van het hoofdpersonage waardoor je je beetje bij beetje een beter beeld kan vormen over het verleden van Milly. Milly is dan ook enorm goed beschreven, je merkt dat Ali Land werkzaam was in de psychische sector. Van in het begin sluimert er een verdoken onderhuidse spanning in het verhaal waardoor Ali Land je direct bij de keel grijpt doch verdwijnt de intensiteit hiervan soms. Meermaals blijf je met een dubbel gevoel zitten tijdens het lezen. Langs de ene kant zijn sommige personages iets tè clichématig bestempeld zoals bv. een psycholoog die iets te bezorgd met zijn patiënten omgaat terwijl zijn gezin in een neerwaartse spiraal de toekomst ingaat. Terwijl je langs de andere kant wel inziet dat het misschien nodig is om het verhaal zo in de nodige richting te duwen en de dochter als een serpent te doen lijken. Het onechte in de karakters ligt er allemaal iets tè vingerdik op waardoor je als lezer de èchte binding met Milly gaandeweg een beetje verliest. Terwijl sommige personages een overload kennen aan typeringen, hunkeren anderen naar meer uitdieping. Het intense, beklemmende gevoel kent al snel zijn ups en downs waardoor de kans om er toch een prachtige beklemmende thriller van te maken af en toe verdwijnt. Het is pas naar het einde toe dat er toch nog wat hoop is om ‘Goed of slecht’ te kunnen sluiten met een ‘goed’ gevoel.

Een verhaal dat me vooral deed nadenken, maar een echt blijvertje is het spijtig genoeg niet. Van mij krijgt 'Goed of slecht' uiteindelijk 2.5 sterren.

Het deed me allemaal een beetje denken aan ‘Achter gesloten deuren’ van BA Paris dus de liefhebbers zullen alvast smullen van ‘Goed of slecht’.