Dit was mijn eerste Nicci French. Ik moet zeggen dat ik wel benieuwd was hoe het af zou lopen, en het daarom snel uit had. Toch viel het me zwaar tegen. Ik ergerde me enorm aan het gezemel van Jane (de hoofdpersoon)... ze was ook in werkelijk élke scène aan het eten, drinken, roken, huilen - of een combinatie van deze activiteiten. En die onnatuurlijke dialogen die erin zitten!! Ik moest de hele tijd maar denken "zo praten mensen niet", en dat stoorde me nogal bij het lezen. Het eind vond ik nogal kort en afgeraffeld, als je kijkt naar de lange opbouw. Het hele boek lang wordt elke emotie tot vervelens toe uitgerafeld, maar aan het eind, als je écht benieuwd bent, wordt er niet op in gegaan. Voorlopig geen Nicci French meer voor mij.