Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Prima thriller

Anna Bakker 13 januari 2016
'Dancer' is het vierde deel in de Sackley-McCoolreeks. Uit de eerste drie delen is al gebleken dat Christine Bols goed is in het bedenken en opschrijven van verhalen, na 'Dancer' is duidelijk dat zij het ook in zich heeft het echt spannend te maken. Of er enig verband is met de overstap naar een nieuwe - Nederlandse - uitgever weet ik niet, maar het is frappant dat het juist nu gebeurt. Lof daarvoor! En ook lof voor de uitgever, want 'Dancer' ziet er pico bello uit: fraaie cover, prima bladspiegel en scherp lettertype, goed leesbaar voor minder goede c.q. oudere ogen (best belangrijk, lette elke uitgever daar maar op!).

Hoofdstuk 1, in cursieve tekst, hakt er direct flink in: "... Zijn hartslag schommelt tussen tussen 80 en 105. Niet eens zo hoog voor iemand die weet dat hij binnen enkele minuten zal sterven. ..." Wie, wat, waar, dat moet u zelf maar lezen. Er staan meer cursieve hoofdstukken in 'Dancer', alle zijn ze even indrukwekkend.
Met de overige hoofdstukken, het merendeel, ander perspectief, is ook niets mis. Strak geschreven, zoals we gewend zijn van Bols, misschien zelfs strakker dan haar eerdere werk. Spanning- en tempoverhogend. Geen geneuzel, maar rechttoe rechtaan zeggen waar het op staat. Stoer, zeg maar.

Tim Sackley en Jude McCool gaan aan de slag in Santa Cruz, Californië, waar een seriemoordenaar het gemunt heeft op jonge vrouwen. Hun opsporingswerk wordt bemoeilijkt door de tegenwerking van het politiekorps ter plaatse, dat niet zit te wachten op bemoeienis van buitenaf. De tactische aanpak van Sackley en McCool heeft uiteindelijk het beoogde effect, waarna het team de moordenaar in de val probeert te lokken. Het spreekt vanzelf dat deze zich niet een-twee-drie laat vangen, alle zeilen moeten worden bijgezet.

Prima verhaal, dat vooropgesteld.
Toch een paar minpuntjes en die zitten in de plot en de psychologie. De finale dient zich aan dankzij het feit dat iemand bij toeval iets gezien heeft dat misschien afwijkt van normaal en vervolgens een politieman daarover inlicht. Beetje gemakkelijk, zou beter moeten kunnen, al blijft het altijd lastig een 'onzichtbare' crux te verzinnen.
In #3 kwamen Sackley en McCool in stabieler vaarwater. In #4 staat dat vaarwater volledig stil, er is nauwelijks liefdevolle interactie tussen beiden en hun persoonlijke ontwikkeling is nul komma nul. Ook is het ongebruikelijk dat zij als levenspartners in één team zitten en samen aan een zaak werken. Handig voor de auteur, want dan hoef je ze niet langs slinkse wegen bij elkaar te brengen, maar toch.
Pluspunt: de Vlaamse woorden die veelvuldig voorkomen. Leerzaam en leuk!

[plot 3, spanning 4, leesplezier 5, schrijfstijl 5, originaliteit 3, psychologie 3]

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Anna Bakker