Lezersrecensie
Niet de topper zoals die wordt aangeprezen
Goed en redelijk complex verhaal met een politiek tintje en de nodige potentie, maar niet de topper zoals die wordt aangeprezen. Deel 2 in de Oxentrilogie, getiteld 'De schaduwmannen', verschijnt in het voorjaar van 2016. Als Jens Henrik Jensen daarin de puntjes op de i zet, zijn de vier sterren binnen bereik, maar deel 1 verdient ze nog niet.
- Omdat de afloop weinig realistisch is.
- Omdat het karakter van hoofdpersoon Niels Oxen beter uitgebouwd had mogen worden. Dat zal in het volgende deel vermoedelijk wel gebeuren, maar toch. Je moet als lezer wel iéts krijgen dat nieuwsgierig maakt naar meer.
- Omdat er te uitvoerig uitgeweid wordt over zaken die weliswaar op de achtergrond interessant zijn, maar er voor de lezer niet zozeer toe doen (beschrijving gebouwen enz.).
- Zwaarwegend punt, want rare zinnen leiden af en bederven het leesplezier: omdat de tekst hier en daar verschrikkelijk rammelt. Ik ga ervan uit dat het aan de vertaling ligt (het origineel ken ik niet en ik ben het Deens niet machtig), maar ik moet het doen met de tekst die voor me ligt, de vertaling dus. Soms is de tekst onbedoeld hilarisch, net op een moment dat het verhaal heel spannend is, waardoor je totaal uit de sfeer raakt. Erg jammer dat de uitgever niet kritischer geweest is met redigeren.
Je hoeft geen taalpietlut te zijn om te beseffen dat teksten als de onderstaande er niet mee door kunnen:
"Ik volgde zoals ik al zei degenen die je schaduwden toen ik zag wat er gebeurde - maar dat was ik niet."
"De Litouwse vrouw ging bij de laptop op het dak van de Corsa staan." (Ik zie die vrouw voor me, op het dak van de Corsa.)
"Ze hadden twintig minuten van de arts gekregen en gingen op de vier stoelen zitten, twee aan elke kant van het bed."
"Bij Brigittes baan kwam een koerier met een brief voor mij." (Bedoeld wordt: op Brigittes werk.)
Dit is maar een greep uit de vele slechte zinnen. 'De hondenmoorden' verdient beter.
[plot 3, spanning 3, leesplezier 3, schrijfstijl 3, originaliteit 2, psychologie 2]
- Omdat de afloop weinig realistisch is.
- Omdat het karakter van hoofdpersoon Niels Oxen beter uitgebouwd had mogen worden. Dat zal in het volgende deel vermoedelijk wel gebeuren, maar toch. Je moet als lezer wel iéts krijgen dat nieuwsgierig maakt naar meer.
- Omdat er te uitvoerig uitgeweid wordt over zaken die weliswaar op de achtergrond interessant zijn, maar er voor de lezer niet zozeer toe doen (beschrijving gebouwen enz.).
- Zwaarwegend punt, want rare zinnen leiden af en bederven het leesplezier: omdat de tekst hier en daar verschrikkelijk rammelt. Ik ga ervan uit dat het aan de vertaling ligt (het origineel ken ik niet en ik ben het Deens niet machtig), maar ik moet het doen met de tekst die voor me ligt, de vertaling dus. Soms is de tekst onbedoeld hilarisch, net op een moment dat het verhaal heel spannend is, waardoor je totaal uit de sfeer raakt. Erg jammer dat de uitgever niet kritischer geweest is met redigeren.
Je hoeft geen taalpietlut te zijn om te beseffen dat teksten als de onderstaande er niet mee door kunnen:
"Ik volgde zoals ik al zei degenen die je schaduwden toen ik zag wat er gebeurde - maar dat was ik niet."
"De Litouwse vrouw ging bij de laptop op het dak van de Corsa staan." (Ik zie die vrouw voor me, op het dak van de Corsa.)
"Ze hadden twintig minuten van de arts gekregen en gingen op de vier stoelen zitten, twee aan elke kant van het bed."
"Bij Brigittes baan kwam een koerier met een brief voor mij." (Bedoeld wordt: op Brigittes werk.)
Dit is maar een greep uit de vele slechte zinnen. 'De hondenmoorden' verdient beter.
[plot 3, spanning 3, leesplezier 3, schrijfstijl 3, originaliteit 2, psychologie 2]
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anna Bakker
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
