Kille, rauwe toonzetting, spannend tot het eind

'Malcolm Mackay, the rising star of Tartan Noir', aldus The Indepent. Mackay noemt zichzelf 'Writer of crime novels with awkwardly long titles'.
Malcolm Mackay is een vreemde eend in de bijt van thrillerauteurs. Hij is 31, single, en woont nog bij zijn moeder in Stornoway op het eiland Lewis, het grootste en noordelijkste eiland van de Buiten-Hebriden, Schotland. Mackay is van jongs af liefhebber van hard-boiled thrillers van onder meer Dashiell Hammett, Jim Thompson en Graham Green. Verrassend genoeg komt ook William Somerset Maugham op zijn favorietenlijst voor met diens in 1941 verschenen roman Up at the Villa, een psychologisch complex verhaal met buitengewoon interessante karakters. De onvermijdelijke dood van Lewis Winter  is het eerste deel van de Glasgow-trilogie en het debuut van Malcolm Mackay. Met deel twee, How a Gunman Says Goodbye  (nog niet in het Nederlands verschenen), won hij in september 2013 de Deanston Scottish Crime Book of the Year Award.

De 29-jarige huurmoordenaar Calum MacLean is een einzelgänger. Hij woont alleen, werkt als kleine zelfstandige en gaat noch zakelijk noch privé langdurige verbintenissen aan. Calum is goed in zijn werk, om precies te zijn de nummer twee op de hitparade in zijn vakgebied. Hij krijgt het aanbod Lewis Winter te doden, daar de nummer één als gevolg van een heupoperatie tijdelijk uit de roulatie is. Calum accepteert de opdracht en bereidt zich intensief en minutieus voor om de risicofactoren tot zo goed als nul te reduceren. Hij spendeert zoveel tijd als maar nodig is om de gewoonten van het aanstaande slachtoffer te inventariseren. Om zelf ongeschonden uit de strijd te komen is een goed doordacht plan van aanpak noodzakelijk.
De criminele organisaties van Peter Jamieson, die Calums opdrachtgever is, en Shug Francis vechten een zakelijk conflict uit. De piketpaaltjes moeten opnieuw geslagen worden en Lewis Winter, pion in de gelederen van Shug Francis, is de pineut. Een heikele klus voor Calum: stelt hij gangsterbaas Jamieson teleur dan heeft hij een probleem, doodt hij een van de mannen van Francis dan heeft hij eveneens een probleem.

Huurmoordenaar zijn is een vak apart, zo leert ons De onvermijdelijke dood van Lewis Winter, dat als ondertitel ‘Handboek voor de huurmoordenaar’ zou kunnen voeren. Het voorbereidingsproces van Calum wordt stap voor stap onthuld, elk facet van de opdracht van alle kanten bekeken, de man beschikt over een schier eindeloos geduld en een ongekende zelfbeheersing. Calum is niet het type huurmoordenaar dat we uit films kennen. Hij is beschaafd, bescheiden, intelligent, kijkt verder dan zijn neus lang is en hij lijkt niet thuis te horen in de onderwereld. Schijn bedriegt. Als lezer volg je de gedachtegang, redeneringen en berekeningen van Calum op de voet, je zit ín zijn hoofd. Ondanks het feit dat hij een zware crimineel is hoop je dat het voor hem goed afloopt, voor zover het woord goed in dezen van toepassing kan zijn.

De onderwereld van Glasgow is de setting van De onvermijdelijke dood van Lewis Winter, het verhaal speelt zich geheel in de criminele wereld af. Geen van de personages deugt, allen zijn amoreel, met uitzondering van de ondoorgrondelijke hoofdinspecteur Michael Fisher, die het onderzoek naar de dood van Lewis Winter leidt. Malcolm Mackay schetst een duistere scene, waarin angst heerst en niemand te vertrouwen is. Macht en hebzucht staan centraal, alles is geoorloofd in de strijd om te laten zien wie het voor het zeggen heeft. De auteur zet deze scene zeer geloofwaardig neer, alsof hij er deel van heeft uitgemaakt (wat zeer onwaarschijnlijk is).

Mackay hanteert een bondige stijl en slaagt er wonderwel in die prettig leesbaar te houden zonder een afraffeleffect te sorteren. Kort, scherp, vindingrijk, zowel in dialogen als gedachtespinsels en beschrijvingen, volmaakt passend bij de aard van het verhaal. Mackays vaardigheid om in weinig woorden veel te vertellen past hij ook toe op de personages. Hij heeft slechts een paar pennenstreken nodig om deze tot de verbeelding te laten spreken. Calum is van meet af aan een intrigerende figuur. Gaandeweg het verhaal krijgen ook de overige hoofdrolspelers op subtiele wijze meer invulling, al zijn die eerste pennenstreken zo veelzeggend dat ze weinig uitdieping behoeven.

De toonzetting in De onvermijdelijke dood van Lewis Winter  is kil en rauw, het verhaal zindert van onderkoelde spanning. Het is origineel en cynisch, er is geen dipje te bekennen, het blijft spannend tot aan het eind. Om in één ruk uit te lezen!