Hapklare brok

Dat ik na tweeënhalve week zo goed als vergeten ben waar deze thriller over ging, is tekenend voor de kwaliteit ervan. Best lekker om te lezen, maar er blijft niets van hangen.
Zeer vlakke karakters, waaronder een extreem pedante profiler die het áltijd bij het rechte eind heeft, en nogal wat overtrokken scenes die leiden tot vraagtekens bij de geloofwaardigheid. Met name in de vader-zoonrelatie zou het meer de diepte in mogen en over de gehele linie moet het zorgvuldiger. James Carol biedt de verbeelding van de lezer geen enkele ruimte, er staan hapklare brokken op het menu.

Prima basisidee, nipt voldoende uitgewerkt. Goed genoeg om mijn nieuwsgierigheid naar het volgende deel te wekken.