Goed, maar niet verrassend

Mijn recensie van deel 1 van Dossier Metselaer, 'Aangetast', eindigde ik met de woorden: "Rijst de vraag wat deel 2 toe gaat voegen aan 'Aangetast', dat weliswaar een net niet compleet verhaal is, maar desondanks zeer bevredigend."

Loes den Hollander blijkt met deel 2, 'Genadeklap' nog het een en ander in petto te hebben voor haar lezers. Deel 1 was verrassend, terwijl ik bij deel 2 een meer-van-het-zelfde-gevoel zonder verrassingen ervaren heb. Dit vervolgverhaal over de Metselaers zit weer uitstekend in elkaar en is goed geschreven, maar was - behalve voor een dosis niet te versmaden leesplezier - niet echt nodig geweest.

[plot 4, spanning 3, schrijfstijl 4, leesplezier 4, originaliteit 3, psychologie 4]